Czego wymaga piecokominek?

Rosnące koszty ogrzewania, kryzys energetyczny i wojna za naszymi granicami, aż nadto wyraźnie uzasadniają potrzebę posiadania przez gospodarstwa domowe własnego systemu ogrzewania. Powinno być ono uniezależnione od dostępu do paliwa i dopływu energii elektrycznej oraz stabilne, czyli zapewniające komfort cieplny niezależnie od warunków pogodowych i pory dnia. Praktycznie tak postawione warunki spełniają współczesne piecokominki. Urządzenia te zapewniają neutralny klimatycznie system grzewczy, wpisujący się w europejską transformację energetyczną zakładającą szybką dekarbonizację i stosowanie wyłącznie niskoemisyjnych odnawialnych źródeł energii (OZE). Z tego też powodu obserwujemy dziś w całej Europie tak wielki rozwój zduńskich technologii grzewczych, które z powodzeniem znajdują zastosowanie w nowobudowanych domach. Na rynku znajdziemy szeroki wybór tego rodzaju urządzeń opalanych drewnem opałowym. Możemy wybudować instalację, która zapewni podstawowe ogrzewanie części lub całego domu tak, jak znane tradycyjne piece kaflowe, czyli bezobsługowo przez okres 8 -24 godzin lub w sposób kominkowy, co oznacza, że będziemy musieli częściej dokładać opał do paleniska, a także regulować i czuwać nad procesem spalania oraz ogrzewania.

Ważne wymagania

Aby oba przewody, tj. kominowy i doprowadzający powietrze do spalania, mogły zapewnić poprawne funkcjonowanie piecokominka, muszą spełniać nie tylko wymogi określone dla nich prawem budowlanym czy normami europejskimi, ale także powinny być dostosowane do konkretnych modeli urządzeń. W praktyce – co jest standardem w innych krajach UE – architekt domu już na etapie projektowania systemu ogrzewania uwzględnia warunki techniczne, których wymagają planowane piecokominki i czyni to w porozumieniu ze specjalistą z branży zduńskiej. Podstawowym parametrem od którego zależy rodzaj, długość i przekrój przewodu kominowego oraz doprowadzającego powietrze jest wielkość wsadu paliwa, czyli jednorazowej ilości załadunku drewna do paleniska. Ma to związek z tym, że to właśnie wielkość załadunku biomasy determinuje ilość dostarczanego powietrza potrzebnego do poprawnego spalania. Gdy powietrza będzie mało, aby spalanie było efektywne i niskoemisyjne, mały musi być też wsad drewna. I przeciwnie, gdy powietrza będzie odpowiednio dużo, wsad drewna/brykietu drzewnego może też być odpowiednio większy i jednorazowo wynosić nawet 16-20 kg Paleniska piecowe wymagają zwykle dużego dopływu powietrza i średnicy przewodu go doprowadzającego o przekroju Ø 15. We współczesnych kominkach, ze względu na nowe wymagania emisyjne, wsad ten wynosi zwykle tylko kilka kilogramów (2-3 szczapy drewna). Dlatego też średnica przewodu doprowadzającego powietrze może wynosić tylko Ø 10 cm – co jest niestety częstą praktyką na budowach, gdyż w ten sposób uniemożliwia się przyszłym mieszkańcom stosowania pieców o dużych załadunkach drewna, które zapewnią podstawowe i wygodne ogrzewanie całych domów. Jeśli na etapie projektowania domu nie zostanie przewidziany ani typ przyszłego urządzenia grzewczego, ani wielkość załadunku opału, wtedy zaleca się zamontowanie przewodów o większym przekroju. W praktyce oznacza to budowę systemowego komina z przewodem okrągłym o średnicy Ø 20 cm, a dla doprowadzenia powietrza przewodu o średnicy Ø 15 cm. Można też zastosować przewody prostokątne o analogicznej powierzchni przekroju. Dobrze, jeżeli przewód dopływu powietrza będzie wykonany z PCV, czyli z materiału odpornego na wilgoć, natomiast przewód dymowy systemowy – z gotowych prefabrykatów ceramicznych i zakończony nasadą kominową mającą funkcję stabilizacji ciągu. Dzięki temu ograniczymy też zużycie paliwa.

Profesjonalne wykonawstwo

Zasadniczo komin powinien być wyższy od kalenicy dachu, ale w rzeczywistych realizacjach zachodzi wiele dodatkowych uwarunkowań, których nie uda się opisać szczegółowo w krótkim tekście poradnika. Dlatego przy projektowaniu i budowie systemu grzewczego we własnym domu, należy korzystać z wiedzy fachowców – zdunów, specjalistów od budowy pieców i kominków. Wymaga tego najnowszy rozwój innowacyjnych technologii podstawowego ogrzewania biomasą drzewną, czy najnowsza wprowadzana obecnie technologia pieców i kominków opalanych gazem drzewnym generowanym z peletu. W większości krajów, do budowy instalacji grzewczych mających stanowić podstawowy system grzewczy budynku mieszkalnego w oparciu o biomasę drzewną, dopuszczani są tylko wykonawcy legitymujący się zawodowym tytułem mistrza zduńskiego. Potwierdzeniem tych kwalifikacji jest  zdany egzamin teoretyczny i praktyczny przed komisją cechu zduńskiego zrzeszonego w Izbie Rzemieślniczej. Taki system gwarantuje wysoki rzemieślniczy standard wykonania systemów grzewczych, a następnie ich skuteczne i  bezpieczne funkcjonowanie. W wielu krajach jest to także warunek dopuszczenia do użytkowania czy możliwość skorzystania z systemów wsparcia w ramach programów transformacji energetycznej i rozwoju stosowania neutralnych klimatycznie OZE. Dla przykładu, niedawno w Czechach, dla spełniających takie warunki zduńskich instalacji podstawowego ogrzewania drewnem, został wprowadzony system dotacji w wysokości 2000 euro, co znacząco wspiera rozwój odnawialnych źródeł energii i budowę nowoczesnych pieców mieszkaniowych na biomasę drzewną. Wyposażanie domów w strategiczną infrastrukturę energetyczną powinno stać się dziś podstawowym wymogiem, który pozwoli na rozwój rozproszonej energetyki cieplnej w oparciu o zapewniające całkowitą niezależność i stabilność energetyczną zduńskie technologie grzewcze na drewno jako OZE.