Ocieplenie drewnianego domu szkieletowego

Drewno to bardzo ciekawy materiał do budowy domu – nie tylko ze względu na możliwość uzyskania wyjątkowego efektu wizualnego na przykład w postaci naturalnych, odsłoniętych belek stropowych. Drewno jest bowiem bardzo dobrym izolatorem ciepła, a do tego umożliwia swobodny przepływ pary wodnej, pozwalając na uzyskanie korzystnego dla zdrowia mikroklimatu we wnętrzach.

Ocieplenie drewnianego domu szkieletowego

Ocieplając drewniany budynek należy jednak pamiętać o zabezpieczeniu go przed ogniem, a jednocześnie uważać na potencjalne skraplanie się pary wodnej, a w konsekwencji – zawilgocanie wnętrz konstrukcji. Z jednej strony szczelność na wnikanie wilgoci z zewnątrz, zwłaszcza w takich „newralgicznych” strefach, jak styki ścian z dachem czy otwory na stolarkę, powinna być jak najwyższa, a z drugiej – musimy umożliwić swobodne odprowadzenie pary wodnej z pomieszczeń.

Izolacja termiczna ściany wentylowanej powinna być zatem odporna na zawilgocenia, wiatr i hałas oraz na bardzo wysokie temperatury. Powinna również odprowadzać nadmiar wilgoci na zewnątrz budynku. Ponadto, zwłaszcza w chłodniejszych strefach klimatycznych, termoizolacja powinna minimalizować lub nawet eliminować wpływ mostków termicznych spowodowanych przez elementy konstrukcji szkieletu przechodzące przez różne warstwy konstrukcji ściany.

Czytaj dalej: Renowacja drewnianego domu>>>

Jak izolować drewniane ściany szkieletowe?

Ściany domu na szkielecie drewnianym najczęściej ociepla się zewnętrznie metodą lekką suchą, tworząc tzw. konstrukcję fasady wentylowanej. Na fasadę wentylowaną składają się cztery główne elementy: struktura nośna, izolacja termiczna, izolacja wiatrochronna oraz warstwa wykończeniowa, której zadaniem jest zapewnienie ochrony przed warunkami atmosferycznymi i stworzenie atrakcyjnego efektu wizualnego. Kluczową kwestią jest też pozostawienie pomiędzy warstwą wiatroizolacji, a elewacją zewnętrzną pustej szczeliny wentylacyjnej.

Płyty z wełny mocujemy w jednej lub dwóch warstwach oddzielonych paroizolacją. Aby wspomóc przepływ pary wodnej przez ściany oraz zabezpieczyć wrażliwe drewno przed działaniem wilgoci, warstwę paroizolacji umieszczamy pomiędzy konstrukcją nośną, a dodatkowym szkieletem. Aby folia paroizolacyjna zdołała zapobiec infiltracji powietrza i wilgoci, a w konsekwencji znaczącym stratom ciepła, układamy ją z zachowaniem pełnej ciągłości na całym obwodzie ścian zewnętrznych. Oznacza to, że izolację przegród zewnętrznych należy bezwzględnie wykonywać przed postawieniem wszelkich ścianek działowych i stropów.

Zobacz także: Jak wygląda budowa domu z bali?>>>

Jeśli chodzi izolacje fasad wentylowanych, pierwsza warstwa wełny odprowadza nadmiar wilgoci na styku izolacja-drewno oraz pełni funkcję wentylacyjną, umożliwiając optymalny przepływ powietrza. Druga – podwyższa izolacyjność termiczną przegrody, co ma kluczowe znaczenie jeśli budujemy dom pasywny lub niskoenergetyczny.

Zarówno w charakterze pierwszej, jak i drugiej warstwy izolacji inwestorom podpowiadamy zastosowanie elastycznej płyty PAROC UNS 37z, która dzięki odpowiedniej gęstości uniemożliwia konwekcję ciepła oraz doskonale wypełnia przestrzenie pomiędzy drewnianymi elementami konstrukcji 

Zastosowanie sztywnej i wytrzymałej płyty z wełny kamiennej PAROC Cortex lub PAROC WAS 25t w roli wiatroizolacji w sprytny sposób pozwoli zaś na zwiększenie parametrów energetycznych przegrody.

Stosując dwie warstwy płyt PAROC UNS 37z: jedną o grubości 180 mm w szkielecie drewnianym i drugą o grubości 50 mm na łatach poprzecznych, a do tego wiatroizolację PAROC WAS 25t o grubości 50 mm, uzyskamy przegrodę o optymalnym współczynniku przenikania ciepła U = 0,13 W/m2K.