Najpiękniejsze domy

Absolutnie nietypowy dom. Z zewnątrz przypomina japońską pagodę, a jego wnętrza kojarzą się z nowojorskimi czy londyńskimi loftami, czyli starymi fabrykami, które od wielu lat przerabia się na mieszkania.

Wszystko zaczęło się od kupna drewnianej gajówki z 1925 r. Po dwuletnich poszukiwaniach domów w przeróżnych regionach Polski Małgosia znalazła ją w końcu tuż obok, w Puszczy Kampinoskiej.

Z marzeń i planów nie warto rezygnować, nawet w obliczu trudności. Ten dom powstał trochę przez przypadek, trochę szczęśliwym trafem, ale przede wszystkim dlatego, że znaleźli się ludzie, którzy nie rezygnują przy pierwszych kłopotach.

Od kiedy ten dom pokazaliśmy na jednej z naszych okładek, odebraliśmy mnóstwo telefonów od zainteresowanych projektem. Tę prezentację dedykujemy tym, którzy w zimowej szarości tęsknią do stylowych, ciepłych wnętrz, pachnących suszonymi śliwkami, makowcem i cynamonem...

Długo byliśmy przekonani, że nie stać nas na dom. Do zmiany poglądów skłoniły nas dopiero podwyżki cen mieszkań. Tak więc dzięki drogim miejskim deweloperom mamy to, o czym marzyliśmy.

Służbowe mieszkanie ma swoje zalety, ale ma też wadę: nigdy nie jest się na swoim. U siebie poczuliśmy się dopiero we własnym domu.

Trochę nowoczesny, trochę tradycyjny dom łączy w sobie konserwatywne potrzeby właścicieli z modnym dziś współczesnym stylem nawiązującym do modernizmu.

Piękne miejsce i drewniana chata potrafią zawrócić w głowie. Pani Anna kupiła dom, który trzeba było zbudować niemal od nowa. Na szczęście trafiła na ludzi, którzy umieli jej pomóc.

Jest rok 1967, piękne, słoneczne popołudnie. Hanna i Zbigniew - para narzeczonych - podróżują w okolicach Mszczonowa. Szukają opuszczonego wiatraka, z którego dałoby się zrobić dom letni.

Mieszkamy w naszych rodzinnych stronach, dzieci wychowują się w ogrodzie i w sadzie, zimą w domu pali się kominek, a my mamy pracę tuż obok... Czego chcieć więcej?

Piękne miejsce i drewniana chata potrafią zawrócić w głowie. Pani Anna kupiła dom, który trzeba było zbudować niemal od nowa. Na szczęście trafiła na ludzi, którzy umieli jej pomóc.

Brak doświadczenia budowlanego nie przeszkodził w podjęciu decyzji o budowie. Na własnej skórze przekonaliśmy się, że jeśli się chce, wszystkiego można się dowiedzieć i nauczyć.

Początkowo planowaliśmy z siostrą budowę domów w zabudowie bliźniaczej. Uznaliśmy, że tak będzie taniej, łatwiej i bezpieczniej. I choć ostatecznie wznieśliśmy dwa oddzielne domy, sama zasada ścisłej współpracy przy budowie się sprawdziła.

Zastosowane w tym domu pomysły architektoniczne i dekoratorskie można by uznać za ryzykowne. Ale to im właśnie budynek zawdzięcza swój wyrazisty i oryginalny charakter.

Dobra współpraca pomiędzy właścicielami domu a projektantami to satysfakcja dla obu stron. Zazwyczaj z takich kontaktów rodzi się też udany dom.

To losy właścicieli przydają domowi wartości. Szkoda, że historie polskich domów są często tak dramatyczne, jak ta opowiedziana poniżej. Może kolejne lata dworku na Czerniakowie będą w końcu spokojniejsze?

Osłonięta zielenią bryła domu z minionej epoki. We wnętrzach stylowe meble pamiętające wiek dziewiętnasty. Gruntownie wyremontowany budynek od niedawna wiedzie wraz z mieszkańcami całkiem nowe życie.

Po pokojach tego domu przechadzali się kiedyś bohaterowie historii. Nie sposób o tym zapomnieć, siadając na kanapie w salonie, grzejąc się w cieple pięknego kaflowego pieca czy spoglądając na rodzinne portrety pędzla pierwszego gospodarza.

W rodzinnym domu dziecka najważniejsza jest atmosfera. Nieważne jak wygląda, jakie są w nim meble i wyposażenie. Jednak chciałoby się, żeby do swej szczególnej roli był dobrze przygotowany.

O domu warto rozmawiać jak najwcześniej, nawet wtedy, gdy marzenia o nim są jeszcze całkiem mgliste. To najlepszy czas na dyskusje, wzajemne przekonywanie się i ewentualne zmiany decyzji. A potem... będzie już tylko radość, że wszystko się udało.

Kupiony za kawalerskich czasów kawałek sadu na odludziu z czasem stał się bardzo atrakcyjnym miejscem do życia. Wystarczyło tylko, by rodzina rozrosła się do czterech osób, a okolica intensywnie się zaludniła.

W poprzednim domu, ze względu na bliskie sąsiedztwo innych budynków, bardzo brakowało nam intymności. Tutaj natomiast od sąsiadów dzieli nas ściana lasu - i o to chodziło!

Ten dom zwraca uwagę swoją innością. Jakby wyobraźnia jego projektanta nasycona została nietutejszą grą form, kolorów, światła...

Malownicze wnętrza tego domu i otaczający go piękny park zagrały już w niejednym filmie. Można więc mieć nadzieję, że urok tej przedwojennej architektury długo jeszcze będzie cieszył nie tylko właścicieli, ale nas wszystkich.

Tradycyjna polska ?kostka? z lat 70. jest zazwyczaj byle jaka - jak niemal wszystko w czasach, w jakich ją budowano. Właściciele takiego domu - kostki, powróciwszy po latach z wygodnej rezydencji pod Dublinem, postanowili ją przebudować.

Kiedy właściciel prezentowanego domu utracił w stanie wojennym pracę pilota, wydawało się, że wszystkie najwspanialsze chwile w życiu ma już za sobą. Tymczasem był to początek drogi, która doprowadziła go do stworzenia efektownej rodzinnej siedziby.

Zbudowanie domu było jednym z moich ważniejszych życiowych celów. Chciałem zapewnić swojej rodzinie dobre warunki mieszkaniowe - takie, do jakich sam przywykłem w dzieciństwie.