Słupy we wnętrzach domów jednorodzinnych

Wyraźną tendencją zaznaczającą się we współczesnych projektach jest zmniejszanie liczby ścian na rzecz zastępujących je tam, gdzie to konieczne, słupów, kolumn i wsporników. Wynika to przede wszystkim z wymagań użytkowników - oczekujących przestronnych, otwartych wnętrz z minimalną liczbą przegród. Do tych oczekiwań projektanci dopasowują plan budynku. Tym samym, rośnie rola słupa jako elementu konstrukcyjnego w domowych wnętrzach. A w ślad za tym - i wraz z pomysłami projektantów wnętrz - słupa jako elementu dekoracyjnego.

Wygląd tego elementu i rola, jaką odegra on we wnętrzu może kształtować się na dwóch etapach powstawania domu:

- po pierwsze - na etapie planowania i prac budowlanych, gdy o jego docelowym kształcie decyduje materiał budowlany, czyli to, czy słup zostanie "wyrzeźbiony" w betonie, czy na przykład wymurowany.

- po drugie - na etapie wykańczania domu, gdy "surowe" słupy obudowujemy wnętrzarskimi detalami.

Słup znikający i słup ozdobny

Czasami sam dobry pomysł "wnętrzarski" wystarczy, żeby ze słupa uczynić najważniejszy element wnętrza. Można dla przykładu obudować go półkami, wpleść w balustradę schodów, lub po prostu obłożyć wyszukanym materiałem i dobrze wyeksponować.

Słup jako element zabudowy wnętrza. Słup można ukryć, wkomponowując go w element zabudowy. Na przykład przedłużając jeden jego bok i dobudowując kilka półek. Lub też dobudowując dwie wąskie ścianki i tworząc wnękę na rzeźbę. Można też obudować go półprzezroczystymi płytami, podświetlić i uzyskać oryginalną pionową lampę. W ten sposób słup znika, a pojawia się mebel. Przykłady wplatania słupów w elementy wnętrza można mnożyć bez końca. Cel jest zawsze ten sam - słup ma się stać pretekstem do ciekawej wnętrzarskiej gry. Nawet gdy stoi w źle zaplanowanym miejscu.

Słup jako dekoracja wnętrza. Kolumny, słupy są jednocześnie elementem konstrukcyjnym i dekoracyjnym. Tak było od zawsze.

Znam wiele przykładów domów, w których są gwoździem programu. W odpowiedni sposób wykończone, wyeksponowane cieszą oko. I nie tylko. Cieszą też zmysł dotyku. W jaki sposób? Dzięki swojej fakturze. W dwóch wnętrzach obłożyłem kolumny efektowną, sztucznie postarzaną mozaiką kamienną. I zauważam, że wiele osób przechodząc obok nie może się powstrzymać od przesunięcia ręki po "miękkiej" powierzchni...

Formy i materiały

Nieodzowny element konstrukcji domu, jakim zwykle jest słup, warto jak najlepiej włączyć w wystrój domu.

Kształt. Wynika on, rzecz jasna, z obliczeń konstrukcyjnych. Zależnie od obciążeń, którym słup ma podlegać - będzie cieńszy lub grubszy. Im więcej słup ma "na głowie", tym większy będzie obrys jego "tali". Na gabaryty słupa wpływa również materiał, z którego jest wykonany. Słup murowany zawsze będzie szerszy niż słup żelbetowy. Korzystając z tej wiedzy, architekt może zawczasu korygować jego rozmiary. Tak, aby już w stanie surowym nadać temu elementowi właściwą wielkość. Wymaga to większego wysiłku na etapie projektowania, bo trzeba sięgnąć wyobraźnią dalej niż projekt budowlany i zarysować pomysł na wnętrza, ale za to wykończenie takiego słupa jest zwykle prostsze i tańsze.

Proporcje. Trudno dać na nie dobry przepis, bo mają one ścisły związek z otoczeniem. Przykładowo - słup na zewnątrz budynku nie może być zbyt wiotki, gdyż zginie w zestawieniu z dużymi płaszczyznami ścian, z kolei we wnętrzu - powinien być bardziej "finezyjny", gdyż będzie oglądany w zestawieniu z meblami.

Zwieńczenie. Czasem przydaje się coś, co oddzieli słup od stropu czy belki. Może to być prosta głowica, albo wąski pas innego materiału (np. stali, drewna, mozaiki). Na rynku są gotowe głowice, w dowolnej stylistyce i materiale (gipsowe, kamienne, z poliuretanu). Ale ostrożnie! Granica między kiczem, a dobrym smakiem bywa cienka. Lepiej więc zachować umiar.

Materiały. Słup, jak każdy element wnętrza, powinien dobrze wyglądać. Czasami warto go wyeksponować za pomocą odpowiednio dobranych materiałów.

Jednym z pomysłów jest zostawienie słupa w wersji "sauté". Sprawdza się to zwłaszcza wtedy, gdy mamy do czynienia ze słupem żelbetowym - wylewanym w równym szalunku. Faktura betonu dobrze komponuje się ze współczesnym designem, stylem eklektycznym, a nawet - na zasadzie kontrastu - z antykiem.

Najprostszym materiałem wykończeniowym jest farba. Wielość dostępnych produktów stwarza pokusę wykupienia całego sklepu. Proszę tego nie robić! Bo wnętrza będą wyglądały jak ze sklepowej wystawy. Brrr!

Złudzenie starego tynku, stiuku tradycyjnego lub innowacyjnie modyfikowanego, a także fakturę i kolor kamienia czy efekt blachy stalowej można uzyskać, stosując masy tynkarskie.

Ale po co sięgać po substytuty? Są kolekcje mozaiki kamiennej, którą można obłożyć słup okrągły, czy też płyty kamienne do słupów prostokątnych. A gdyby kamienia było mało - jest jeszcze większy wybór szlachetnego gresu - tańszego od kamienia, za to nieco twardszego i jednakowo efektownego.

Dla odważnych zostaje jeszcze świat tworzyw sztucznych. Płyty z poliwęglanu, pleksi itp., wszelkiego rodzaju laminaty z szeroką gamą kolorów i faktur mają w sobie duży potencjał wnętrzarski - zwłaszcza w połączeniu z odpowiednio dobranym oświetleniem.

redakcja Agnieszka Cal-Hubska

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>