Remont studni
Od czego zależy, czy studnia kręgowa nadaje się do wykorzystania? Co ma rodzaj kręgów do stanu studni? Jak określić wydajność studni? W jaki sposób oczyścić zamulone dno? Jak zmodernizować studnię, by czerpanie wody było wygodne?
1. Zanim zaczniemy remont
Kupując działkę, na której znajduje się stara, nieużywana studnia kopana, często zastanawiamy się, czy i w jaki sposób będzie można ją wykorzystać. Czasami taka studnia może służyć do zaopatrzenia działki w wodę (do podlewania ogrodu, mycia samochodu itp.), czasami - jedynie jako element dekoracyjny, oczywiście po odpowiednim retuszu. Sposób wykorzystania zależy przede wszystkim od stanu studni. Dlatego zanim podejmie się decyzję o remoncie, trzeba sprawdzić, czy kręgi, z których została wykonana, nie są uszkodzone, a poziom wody jest wystarczająco wysoki, aby w studni zamontować pompę. Nie bez znaczenia jest również jakość znajdującej się w niej wody - to jednak będzie można ustalić dopiero po oczyszczeniu studni.
2. Ustalamy rodzaj kręgów
Studnie kopane powinny być wykonane z kręgów betonowych łączonych na ukształtowane na krawędziach wręby, bo zapewnia to względną szczelność połączeń i chroni przed zanieczyszczaniem studni wodami powierzchniowymi. Wręby zapobiegają też przesuwaniu się kręgów, a więc deformacji i rozszczelnieniu szybu studziennego. Zdarzało się jednak, że studnie te budowano z kręgów o płaskich krawędziach, a wtedy szczelność złączy jest mniej pewna, nawet jeśli kręgi zostały połączone mocną zaprawą cementową. Możliwa jest też deformacja szybu. Studnia w takim stanie nie nadaje się raczej do remontu. Można ją zasypać, usuwając ostatni krąg wystający ponad poziom terenu, lub przeznaczyć na studnię chłonną, do której będzie odprowadzana na przykład deszczówka z połaci dachowych.
3. Określamy wydajność studni
Kolejny krok przy sprawdzaniu przydatności starej studni to określenie poziomu wody ponad jej dnem i potencjalnej wydajności czerpania. Poziom wody można łatwo sprawdzić przy użyciu długiej żerdzi, a gdy studnia jest bardzo głęboka - sznura z obciążnikiem, którym trzeba dotknąć do jej dna. Po wyciągnięciu żerdzi lub sznura na powierzchnię będzie na nich widoczna "strefa mokra", która odpowiada głębokości wody w studni. Jeśli warstwa wody przekracza 1 m, można przyjąć, że studnia ma wystarczającą głębokość i spróbować określić wydajność napływu wody.
Do sprawdzenia wydajności będzie potrzebna pompa zatapialna, którą należy opuścić na lince na wysokość 30-40 cm nad dnem studni. Pompę włącza się na przykład na 15 minut i sprawdza, o ile obniżył się poziom wody w studni. Następnie mierzy się czas, po jakim powrócił on do poprzedniej wysokości. Znając średnicę kręgów studni, łatwo obliczyć, ile wody można czerpać w określonym czasie i jak szybko napływa ona ponownie do studni. Orientacyjnie można przyjąć, że dostateczna wydajność nie powinna być mniejsza niż 1 m3/h. Przy mniejszym napływie trudno będzie wykorzystywać studnię nawet do podlewania ogrodu.
Uwaga! Określając wydajność, warto pamiętać, że nieużywane przez dłuższy czas studnie ulegają samoczynnemu zamuleniu, przez co ich wydajność jest znacznie mniejsza. Po oczyszczeniu dna wydajność studni zwykle wyraźnie wzrasta.
Często się zdarza, że w starej studni wcale nie ma wody lub pojawia się ona jedynie w mokrych porach roku. Teoretycznie taką studnię można pogłębić, ale w praktyce jest to przedsięwzięcie nieopłacalne, gdy w domu korzysta się z sieci wodociągowej. Zamiast pogłębiania studni kopanej, lepiej jest w istniejącym szybie wykonać studnię wierconą, która sięgnie do znacznie głębiej położonych warstw wodonośnych, a następnie zamontować w nim odpowiednią pompę.
4. Czyścimy zamulone dno
Jeżeli woda ze studni nie będzie służyć do celów konsumpcyjnych, jej jakość nie musi spełniać rygorystycznych wymogów sanitarnych. Aby z niej korzystać, wystarczy wypłukać warstwę denną z nagromadzonych osadów i ewentualnie ułożyć nową warstwę filtracyjną. Wszystkie te zabiegi lepiej przeprowadzić z poziomu gruntu - schodzenie do studni, zwłaszcza głębokich, niesie bowiem ryzyko zasłabnięcia czy zatrucia, ponieważ na dnie mogą zalegać trujące gazy.
Najprostszym sposobem na oczyszczenie studni jest intensywne czerpanie z niej wody przy użyciu wydajnej pompy zanurzeniowej przeznaczonej do wody brudnej, którą opuszcza się na samo dno. Wodę należy pompować aż do niemal całkowitego jej wyczerpania, a następnie - po napełnieniu się studni - ponownie włączyć pompę. Zabieg wypompowywania wody przeprowadza się kilkakrotnie - do czasu, aż wypływająca woda stanie się przezroczysta (bez zmętnienia oraz zanieczyszczeń). Intensywność czyszczenia można zwiększyć przez spuszczenie na dno studni (po jej opróżnieniu) węża, z którego wypływa woda pod dużym ciśnieniem. Po zakończeniu oczyszczania studni na jej dnie można ułożyć warstwę filtracyjną z drobnego żwiru, której grubość wynosi 20-30 cm.
5. Jaka pompa do studni
Do czerpania wody ze studni kopanej i transportowania jej pod ciśnieniem można użyć pompy samozasysającej w wersji ogrodowej lub ze zbiornikiem ciśnieniowym. Pompę najwygodniej jest umieścić wewnątrz studni, blisko powierzchni gruntu, mocując ją na wspornikach. Jako przewód ssący można wykorzystać elastyczną rurę zakończoną zaworem zwrotnym i filtrem siatkowym; powinien się on znaleźć na wysokości około 0,5 m ponad dnem studni. Po stronie tłocznej do pompy montuje się rurę elastyczną zakończoną zaworem odcinającym.
Do zasilania pompy niezbędne będzie doprowadzenie prądu - przewodem umieszczonym w ziemi. Gniazdo elektryczne lub podłączenie stałe musi się znajdować w hermetycznej obudowie chroniącej złącze przed zawilgoceniem. Jeśli zdecydujemy się na pompę ze zbiornikiem ciśnieniowym, jej uruchomienie będzie następować automatycznie. Jeżeli będzie to pompa ogrodowa, trzeba zamontować do niej jeszcze wyłącznik elektryczny.
Sposób rozprowadzenia wody po działce zależy od potrzeb: można na przykład wykonać stałe podłączenia do kilku zraszaczy albo doprowadzić wodę do zaworów rozmieszczonych w różnych miejscach ogrodu.
Kupując działkę, na której znajduje się stara, nieużywana studnia kopana, często zastanawiamy się, czy i w jaki sposób będzie można ją wykorzystać. Czasami taka studnia może służyć do zaopatrzenia działki w wodę (do podlewania ogrodu, mycia samochodu itp.), czasami - jedynie jako element dekoracyjny, oczywiście po odpowiednim retuszu. Sposób wykorzystania zależy przede wszystkim od stanu studni. Dlatego zanim podejmie się decyzję o remoncie, trzeba sprawdzić, czy kręgi, z których została wykonana, nie są uszkodzone, a poziom wody jest wystarczająco wysoki, aby w studni zamontować pompę. Nie bez znaczenia jest również jakość znajdującej się w niej wody - to jednak będzie można ustalić dopiero po oczyszczeniu studni.
2. Ustalamy rodzaj kręgów
Studnie kopane powinny być wykonane z kręgów betonowych łączonych na ukształtowane na krawędziach wręby, bo zapewnia to względną szczelność połączeń i chroni przed zanieczyszczaniem studni wodami powierzchniowymi. Wręby zapobiegają też przesuwaniu się kręgów, a więc deformacji i rozszczelnieniu szybu studziennego. Zdarzało się jednak, że studnie te budowano z kręgów o płaskich krawędziach, a wtedy szczelność złączy jest mniej pewna, nawet jeśli kręgi zostały połączone mocną zaprawą cementową. Możliwa jest też deformacja szybu. Studnia w takim stanie nie nadaje się raczej do remontu. Można ją zasypać, usuwając ostatni krąg wystający ponad poziom terenu, lub przeznaczyć na studnię chłonną, do której będzie odprowadzana na przykład deszczówka z połaci dachowych.
3. Określamy wydajność studni
Kolejny krok przy sprawdzaniu przydatności starej studni to określenie poziomu wody ponad jej dnem i potencjalnej wydajności czerpania. Poziom wody można łatwo sprawdzić przy użyciu długiej żerdzi, a gdy studnia jest bardzo głęboka - sznura z obciążnikiem, którym trzeba dotknąć do jej dna. Po wyciągnięciu żerdzi lub sznura na powierzchnię będzie na nich widoczna "strefa mokra", która odpowiada głębokości wody w studni. Jeśli warstwa wody przekracza 1 m, można przyjąć, że studnia ma wystarczającą głębokość i spróbować określić wydajność napływu wody.
Do sprawdzenia wydajności będzie potrzebna pompa zatapialna, którą należy opuścić na lince na wysokość 30-40 cm nad dnem studni. Pompę włącza się na przykład na 15 minut i sprawdza, o ile obniżył się poziom wody w studni. Następnie mierzy się czas, po jakim powrócił on do poprzedniej wysokości. Znając średnicę kręgów studni, łatwo obliczyć, ile wody można czerpać w określonym czasie i jak szybko napływa ona ponownie do studni. Orientacyjnie można przyjąć, że dostateczna wydajność nie powinna być mniejsza niż 1 m3/h. Przy mniejszym napływie trudno będzie wykorzystywać studnię nawet do podlewania ogrodu.
Uwaga! Określając wydajność, warto pamiętać, że nieużywane przez dłuższy czas studnie ulegają samoczynnemu zamuleniu, przez co ich wydajność jest znacznie mniejsza. Po oczyszczeniu dna wydajność studni zwykle wyraźnie wzrasta.
Często się zdarza, że w starej studni wcale nie ma wody lub pojawia się ona jedynie w mokrych porach roku. Teoretycznie taką studnię można pogłębić, ale w praktyce jest to przedsięwzięcie nieopłacalne, gdy w domu korzysta się z sieci wodociągowej. Zamiast pogłębiania studni kopanej, lepiej jest w istniejącym szybie wykonać studnię wierconą, która sięgnie do znacznie głębiej położonych warstw wodonośnych, a następnie zamontować w nim odpowiednią pompę.
4. Czyścimy zamulone dno
Jeżeli woda ze studni nie będzie służyć do celów konsumpcyjnych, jej jakość nie musi spełniać rygorystycznych wymogów sanitarnych. Aby z niej korzystać, wystarczy wypłukać warstwę denną z nagromadzonych osadów i ewentualnie ułożyć nową warstwę filtracyjną. Wszystkie te zabiegi lepiej przeprowadzić z poziomu gruntu - schodzenie do studni, zwłaszcza głębokich, niesie bowiem ryzyko zasłabnięcia czy zatrucia, ponieważ na dnie mogą zalegać trujące gazy.
Najprostszym sposobem na oczyszczenie studni jest intensywne czerpanie z niej wody przy użyciu wydajnej pompy zanurzeniowej przeznaczonej do wody brudnej, którą opuszcza się na samo dno. Wodę należy pompować aż do niemal całkowitego jej wyczerpania, a następnie - po napełnieniu się studni - ponownie włączyć pompę. Zabieg wypompowywania wody przeprowadza się kilkakrotnie - do czasu, aż wypływająca woda stanie się przezroczysta (bez zmętnienia oraz zanieczyszczeń). Intensywność czyszczenia można zwiększyć przez spuszczenie na dno studni (po jej opróżnieniu) węża, z którego wypływa woda pod dużym ciśnieniem. Po zakończeniu oczyszczania studni na jej dnie można ułożyć warstwę filtracyjną z drobnego żwiru, której grubość wynosi 20-30 cm.
5. Jaka pompa do studni
Do czerpania wody ze studni kopanej i transportowania jej pod ciśnieniem można użyć pompy samozasysającej w wersji ogrodowej lub ze zbiornikiem ciśnieniowym. Pompę najwygodniej jest umieścić wewnątrz studni, blisko powierzchni gruntu, mocując ją na wspornikach. Jako przewód ssący można wykorzystać elastyczną rurę zakończoną zaworem zwrotnym i filtrem siatkowym; powinien się on znaleźć na wysokości około 0,5 m ponad dnem studni. Po stronie tłocznej do pompy montuje się rurę elastyczną zakończoną zaworem odcinającym.
Do zasilania pompy niezbędne będzie doprowadzenie prądu - przewodem umieszczonym w ziemi. Gniazdo elektryczne lub podłączenie stałe musi się znajdować w hermetycznej obudowie chroniącej złącze przed zawilgoceniem. Jeśli zdecydujemy się na pompę ze zbiornikiem ciśnieniowym, jej uruchomienie będzie następować automatycznie. Jeżeli będzie to pompa ogrodowa, trzeba zamontować do niej jeszcze wyłącznik elektryczny.
Sposób rozprowadzenia wody po działce zależy od potrzeb: można na przykład wykonać stałe podłączenia do kilku zraszaczy albo doprowadzić wodę do zaworów rozmieszczonych w różnych miejscach ogrodu.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>- Więcej o:
