Bądź inspektorem na swojej budowie - odbiór stropu

Układ stropu jest zwykle rozrysowany w projekcie. Znajdują się w nim informacje o parametrach technicznych materiałów potrzebnych do jego wykonania, niezbędnym zbrojeniu, głębokości oparcia stropu na ścianach oraz rozmieszczeniu podpór montażowych. Montaż poszczególnych elementów stropu sprawdza kierownik budowy i - jeśli wszystko jest w porządku - zgłasza przed betonowaniem do odbioru inspektorowi nadzoru, a ten potwierdza to wpisem do dziennika budowy.

W domach jednorodzinnych najczęściej wykonuje się stropy żelbetowe: gęstożebrowe,monolityczne (czyli wylewane na budowie), częściowo prefabrykowane (typu filigran) oraz z gotowych płyt z betonu zwykłego i komórkowego.

Z ułożeniem stropów gotowych nie ma większego problemu, nie wymagają one bowiem wykonania szalunków i podpór.

Trudniej jest wykonać stropy typu filigran. Choć są one projektowane indywidualnie na wymiar, wymagają stemplowania, ułożenia dodatkowego zbrojenia i betonu. Najlepiej zlecić te prace firmie, w której zamówiliśmy prefabrykowane płyty.

Zdecydowanie najtrudniej zrobić stropy gęstożebrowe i monolityczne. O ich jakości i parametrach technicznych decydują roboty określane jako zanikające. Dlatego, nawet jeśli mamy doświadczoną i solidną ekipę, nie powinniśmy czekać z odbiorem stropu aż do jego rozstemplowania. Przyda się bieżąca kontrola prac. Nadzorując je osobiście, starajmy się nie irytować wykonawców przeszkadzając im w pracy.

Stropy gęstożebrowe

Dokładnego wypoziomowania i stabilnego oparcia wymagają stemple, zwłaszcza gdy belki będą oparte na rygach (belkach ułożonych bezpośrednio przy ścianach podczas wykonania wieńca opuszczonego). Jeśli nie ma podkładu betonowego na gruncie, podpory należy postawić na deskach, a nie na cegłach. (Mogą się one zagłębić w gruncie podczas betonowania.)

Deklowanie pustaków stropowych. Pustaki drążone - skrajne oraz przylegające do żeber rozdzielczych i kominów - powinny być zadeklowane, czyli zaślepione zaprawą cementową. Wtedy podczas betonowania nie dostanie się do nich mieszanka betonowa, nie zwiększy się jej zużycie i przez to ciężar całego stropu.

Wykonanie żeber rozdzielczych. Jeśli strop ma rozpiętość większą niż 4,5 m, konieczne są żebra rozdzielcze, przebiegające w poprzek belek stropowych przez całą szerokość stropu. Rozkładają one obciążenie skupione (miejscowe) na większą liczbę belek oraz eliminują klawiszowanie, objawiające się rysami i pęknięciami na stropie wzdłuż ich krawędzi.

Aby utworzyć żebra rozdzielcze, ułożone na belkach pustaki rozsuwa się na odpowiednią szerokość, umieszcza od spodu deskę i podpiera ją stemplami. Zbroi się je zwykle po jednym pręcie górą i dołem.

Zbrojenie. Dobrze, by było wykonane zbrojenie przypodporowe. Skontrolujmy, czy zbrojenie wieńców stropowych zostało odpowiednio zakotwione w narożach i skrzyżowaniach typu T. W tych miejscach końce prętów podłużnych powinny być wygięte pod kątem 90° i dochodzić do prętów zewnętrznych. Gdy wykonawcy nie chcą wyginać prętów, powinni zastosować dodatkowe pręty o tej samej średnicy, wygięte w kształcie litery L.

Betonowanie. Zanim rozpocznie się układanie mieszanki betonowej, pustaki stropowe muszą zostać oczyszczone z pyłu, liści, kawałków drewna, styropianu itp. Następnie obficie zwilża się je wodą. Zapewnia to właściwe wiązanie betonu, ponieważ woda z mieszanki nie zostanie wchłonięta przez suche pustaki.

Beton należy równomiernie rozprowadzać po stropie wzdłuż belek stropowych, nie dopuszczając do jego miejscowego gromadzenia. Ważne jest dokładne wypełnienie mieszanką betonową wszystkich elementów stropu - żeber głównych i rozdzielczych oraz wieńców. Konieczne jest też właściwe jej zagęszczanie. Można to wykonać ręcznie przez sztychowanie (na przykład prętem stalowym) lub mechanicznie - przez wibrowanie.

Warstwy płyty nadbetonu nie można wykonywać "na oko". Wymaganą jej grubość uzyskuje się, układając na pustakach rury stalowe lub łaty drewniane odpowiedniej średnicy i wysokości. Po nich "ściąga się" nadmiar mieszanki betonowej.

Betonowanie zwykle rozpoczyna się od wieńców stropowych. Może się więc zdarzyć, gdy źle obliczono ilość potrzebnego betonu, że mieszanki zabraknie na środku stropu. Nie wolno do tego dopuścić. Brak płyty w tym miejscu lub jej zbyt mała grubość może doprowadzić do awarii stropu. Niedopuszczalne jest dobetonowywanie płyty w terminie późniejszym.

Wstępne ugięcie stropu gęstożebrowego

Przed ułożeniem pustaków i zabetonowaniem stropu, często zaleca się uniesienie za pomocą stempli belek stropowych ku górze (ujemna strzałka ugięcia). Utworzona w ten sposób ujemna (odwrotna) strzałka ugięcia zmniejsza odkształcanie się stropu po jego zabetonowaniu i obciążeniu. Dzięki temu uzyskuje się płaski sufit.

Nie jest to jednak czynność tak prosta, jakby się mogło wydawać. Stopień wstępnego uniesienia stropu gęstożebrowego, musi być dostosowany do jego rozpiętości. Jeśli wykonawca za wysoko uniesie belki prefabrykowane, strop może się "zważyć". W takiej sytuacji belki z jednej strony nie będą opierać się na ścianach.

Zwiększenie sztywności stropu

Stropy są projektowane tak, aby bezpiecznie przeniosły obciążenia. Gdy jednak zwiększa się je (na przykład przez ciężkie wykończenie posadzki na piętrze), mogą mieć zbyt małą nośność i sztywność. Warto poradzić się inspektora, czy nie zamówić belek z dodatkowym zbrojeniem lub dołożyć pręty na wierzchu stopki każdej belki.

Stropy monolityczne

Wylewa się je na pełnym deskowaniu. Najlepiej, gdy jest to gotowy szalunek wielokrotnego użytku (powtarzalny). Jeśli wykonawca nie dysponuje takim sprzętem, może go oczywiście wypożyczyć. Zdecydowanie lepiej, gdy taki szalunek jest własnością wykonawcy. Wtedy mamy większą pewność, że jego pracownicy umieją się nim posługiwać, a strop zostanie precyzyjnie wypoziomowany przed zabetonowaniem (metalowe stemple mają regulowaną wysokość).

Trudniej jest wykonać tradycyjny szalunek z desek, ułożonych na belkach i podpartych stemplami z drewna. Takie deskowanie powinno być na tyle szczelne, żeby beton nie przeciekał. Pomiędzy deskami powinny być jednak szczeliny. Dzięki nim drewno się nie zwichruje.

Niezależnie od rodzaju szalunku, warto sprawdzić, czy po jego ułożeniu jest zachowany poziom. Wystarczy położyć na nim (lub przyłożyć od dołu) poziomnicę; odchylenie płaszczyzny deskowania nie powinno być większe niż 2 mm na 1 m długości stropu.

Układanie zbrojenia. Rodzaj stali oraz średnicę i rozstaw prętów zbrojeniowych sprawdza inspektor nadzoru. Powinien on również dopilnować, by zostało wykonane zbrojenie przypodporowe. Sami możemy jedynie zwrócić uwagę na to, czy jest ono ułożone na plastikowych podkładkach dystansowych. To zapewni odpowiednią grubość otuliny betonowej wokół zbrojenia (co najmniej 2 cm).

Betonowanie. Przed rozpoczęciem prac, deskowanie i zbrojenie należy oczyścić ze śmieci. Powierzchnie szalunków powtarzalnych powinny być pokryte środkiem uniemożliwiającym przywieranie do nich betonu (antyadhezyjnym), a deskowanie drewniane - zwilżone wodą.

Samo betonowanie przeprowadza się podobnie jak przy wykonywaniu płyty nadbetonu w stropach gęstożebrowych. Mieszanka betonowa powinna być równomiernie rozprowadzona po stropie i dobrze zagęszczona. Tak samo ważne jest, by betonu nie zabrakło na środku stropu.

Usuwanie szalunków. To, kiedy można rozstemplować strop, jest jednym z najczęściej poruszanych tematów na forach internetowych. Beton osiąga pełną wytrzymałość po 4 tygodniach, ale już następnego dnia po wylaniu można na stropie murować ściany wyższej kondygnacji. Deskowanie - przy sprzyjającej pogodzie - można usunąć po 2-3 tygodniach.

Pielęgnacja betonu

Ochrona świeżego betonu przez pierwszych kilka dni (w pierwszych fazach jego twardnienia) jest często ważniejsza niż jego klasa. Lepszy beton uzyskamy dzięki starannej pielęgnacji, niż zamawiając produkt wyższej klasy. Dlatego należy zabezpieczyć świeżo ułożoną mieszankę przed wiatrem, zbyt niską lub wysoką temperaturą otoczenia, intensywnymi opadami (kiedy beton jest jeszcze plastyczny) oraz przemarzaniem powierzchni lub całości konstrukcji.

Im dłużej beton pozostaje wilgotny, tym lepiej dla jego właściwości. Wysychaniu betonu, czyli nadmiernej utracie przez niego wilgoci, można zapobiec poprzez polewanie wodą i przykrywanie folią budowlaną, przymocowaną przy krawędziach i złączach. Folię powinno układać się jak najwcześniej po ułożeniu betonu. Jednak trzeba odczekać jakiś czas, aby beton nieco stwardniał.

Odbiór stropu

Po wykonaniu stropu, trzeba sprawdzić jego wygląd. Powinniśmy wiedzieć, że nierówna powierzchnia jego spodu oznacza większe koszty tynkowania.

Kontrola wyglądu. Spód stropu monolitycznego powinien być gładki, a miejsca po złączeniach szalunków - mało widoczne. Naciek betonu na złączach szalunków nie może być większy niż 2 mm. Wtedy bez dodatkowych zabiegów daje się go wykończyć cienką warstwą tynku.

Na powierzchni stropu mogą się pojawić rysy. Te przy ścianach na górnej powierzchni stropu są najczęściej objawem braku górnego zbrojenia przypodporowego. Rysy mogą się również pojawić na powierzchni stropu gęstożebrowego. Są one wynikiem niewłaściwej pielęgnacji warstwy nadbetonu. Wszystkie rysy powinien dokładnie obejrzeć inspektor nadzoru.

Kontrola grubości płyty. W stropach monolitycznych dobrym sposobem na sprawdzenie grubości, jest przeliczenie ilości zużytego betonu (powierzchnia w m2 przemnożona przez grubość). Gdy zamówiliśmy 12 m3 mieszanki betonowej,, a strop ma objętość 15 m3, to znaczy, że strop nie został dobrze zabetonowany.

Dla stropów gęstożebrowych zużycie mieszanki betonowej na 1 m2 stropu podają producenci. Na przykład do wykonania stropu Teriva I potrzeba 0,0465 m3/m2.

Kontrola poziomu. By ją wykonać, wystarczy przyłożyć w kilku miejscach długą łatę do powierzchni stropu od góry i od dołu. Jeśli ewentualne nierówności na spodniej powierzchni stropu są niewielkie (do 2 cm), wystarczy ułożyć tynk w dwóch warstwach. Gdy jednak nierówności są duże (powyżej kilku cm), trzeba się zdać na decyzję inspektora nadzoru.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>