Jak uzyskać pozwolenie na budowę?
Mamy już działkę, projekt domu, przyszedł czas na rozpoczęcie budowy. Przyjrzyjmy się zatem, jakie formalności musimy spełnić zanim przystąpimy do prac. Pozwolenie na budowę domu to decyzja administracyjna, na podstawie której można rozpocząć prace budowlane. Przed złożeniem wniosku o wydanie pozwolenia na budowę należy jednak uzyskać szereg niezbędnych dokumentów. Przygotowanie tej dokumentacji wymaga dość dużo czasu, dlatego jej gromadzenie warto rozpocząć z dużym wyprzedzeniem.
Pozwolenie na budowę domu
Na początku naszej przygody z budową domu powinniśmy zastanowić się, jak zgłosić chęć rozpoczęcia prac budowlanych. O terminie zgłoszenia decydujemy sami, jedyną kwestią, o której musimy pamiętać jest to, że decyzja o pozwoleniu na budowę jest ważna 3 lata i w tym czasie powinniśmy rozpocząć prace. Jeżeli chodzi o sposób zgłoszenia, mamy do wyboru dwie opcje:
- złożenie wniosku o pozwolenie na budowę,
- zgłoszenie budowy.
Jaka jest różnica?
Zgłoszenie budowy pozwala na szybkie rozpoczęcie prac budowlanych. Jego dokonanie jest jednoznaczne z możliwością rozpoczęcia prac, ponieważ nie dostajemy formalnej zgody z urzędu. To najprostsze rozwiązanie, o ile; obszar oddziaływania zaprojektowanego domu nie wykracza poza teren naszej działki (jest to określane przez projektanta w dokumentacji) oraz nie jest konieczne przeprowadzenie postępowań środowiskowych (gdy nasza działka leży na terenie objętym ochroną przyrody). Jeżeli spełniamy któreś z powyższych, potrzebne będzie złożenie wniosku o pozwolenie na budowę. Warto dodać, że poza tymi odstępstwami sami decydujemy o tym, jak chcemy zgłosić chęć robót.
Pozwolenie na budowę krok po kroku
Jeżeli musimy, lub po prostu chcemy uzyskać oficjalną zgodę na budowę, należy złożyć wniosek o pozwolenie na budowę. Formularz wniosku dostępny jest on line na: https://www.gov.pl/web/gov/uzyskaj-zgode-na-budowe-domu lub na stronie konkretnego starostwa, gdzie będziemy składać dokumenty. Wypełnienie go jest proste i nie powinno zająć dużo czasu. Więcej czasu zajmie nam skompletowanie załączników:
- 4 egzemplarzy projektu budowlanego domu,
- aktualnego dokumentu zaświadczającego odpowiednie uprawnienia projektanta naszego domu wydanego przez właściwą izbę samorządu zawodowego (np. izbę architektów),
- oświadczenia, że prawnie dysponujemy nieruchomością, gdzie będzie budowany dom, można je pobrać ze strony starostwa lub osobiście,
- decyzji o warunkach zabudowy jeśli dla terenu, na którym znajduje się nasza działka, jeżeli nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego,
- potwierdzenia zapłaty – jeśli część domu będziemy użytkować celach innych, niż mieszkaniowe
Warto przed wypełnieniem dokumentów zadzwonić lub udać się osobiście do starostwa, aby mieć pewność, że w danym urzędzie nie trzeba załączyć dodatkowych dokumentów. Wypełniony wniosek wraz ze skompletowanymi załącznikami składamy osobiście, lub poprzez pełnomocnika, w zależności od miejsca zamieszkania: w starostwie powiatowym, urzędzie miasta lub dzielnicy na których terenie znajduje się nasza działka. W wyjątkowych sytuacjach, m.in. gdy nasza inwestycja znajduje się na obszarze o szczególnym statusie prawnym, wniosek składamy w urzędzie wojewódzkim. W sytuacji, gdy wniosek nie spełnia wymogów formalnych (np. brak podpisu, pełnomocnictwa, wymaganych dokumentów) organ wezwie wnoszącego podanie, do usunięcia braków, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Pozwolenia na budowę - Jakie dokumenty musimy zgromadzić?
Decyzja o warunkach zabudowy (jeśli jest wymagana przez przepisy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). Decyzja ta określa między innymi jaki budynek i jakie przyłącza mogą być zbudowane na danym terenie, jakie uzgodnienia i opinie są konieczne do uzyskania pozwolenia na budowę oraz podaje okres ważności decyzji. Decyzję wydaje wójt, burmistrz albo prezydent miasta lub upoważniony urzędnik. Wniosek o wydanie decyzji składa się w urzędzie gminy. Wniosek może być sporządzony samodzielnie, choć wygodniej jest wypełnić formularz przygotowany przez urząd. We wniosku należy określić co zamierza się wznieść podając charakterystykę planowanej zabudowy. Do wniosku należy dołączyć dwie kserokopie mapy geodezyjnej z zaznaczeniem działki, której ma dotyczyć inwestycja. Od niekorzystnej decyzji można się odwołać w ciągu 14 dni do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Wystarczy złożenie oświadczenia o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, pod rygorem odpowiedzialności karnej. Osobami uprawnionymi do dysponowania nieruchomością są właściciele nieruchomości (muszą mieć przynajmniej jeden z dokumentów poświadczających własność nieruchomości czyli aktualny wypis z księgi wieczystej, a jeśli go nie ma to akt notarialny zakupu nieruchomości lub jej darowizny, albo orzeczenie sądu stwierdzające nabycie spadku albo kończące postępowanie działowe). Osobą uprawnioną do dysponowania nieruchomością, która nie jest właścicielem działki może być również taka osoba, która uzyskała zgodę właściciela oraz zawarła umowę zezwalającą jej na korzystanie z działki.
Projekt budowlany: powinien być sporządzony w czterech egzemplarzach. Składa się z projektu zagospodarowania działki i projektu architektoniczno - budowlanego. Projekty przyłączy mogą być częścią składową projektu budowlanego, lub można je opracować oddzielnie. Projekt może sporządzić wyłącznie osoba z uprawnieniami budowlanymi.
Uzyskanie uzgodnień i opinii innych organów: Taki obowiązek może być już wskazany w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Informacja o przyłączach: Przyłącza nie są obecnie objęte obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę, ale należy zgłosić fakt ich budowy właściwemu organowi. Chodzi tutaj o przyłącza do budynków - elektroenergetyczne, wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, cieplne i telekomunikacyjne.
Pozwolenie na budowę 2022
Dobra wiadomość dla osób, które nie mają czasu na chodzenie do urzędów lub cenią sobie wygodę załatwiania spraw. Otóż ruszyła oficjalna rządowa aplikacja https://e-budownictwo.gunb.gov.pl/# za pomocą której wiele spraw związanych z budownictwem będzie można załatwić internetowo. Już teraz jest kilkanaście dokumentów z możliwością elektronicznego wysłania, a w przygotowaniu są kolejne. Wśród nich wniosek o pozwolenie na budowę (PB-1), który można w ten sposób złożyć już od 1 lipca 2021 r.
Pozwolenie na budowę - koszt 2022
Wydanie pozwolenia na budowę domu mieszkalnego nie będzie nas nic kosztować. Natomiast jeżeli w części naszego domu mamy zamiar prowadzić działalność gospodarczą, zapłacimy 1 zł za każdy m2 powierzchni użytkowej, jednak nie więcej niż 539 zł.
Kto wydaje pozwolenie na budowę?
Po złożeniu wniosku o pozwolenie na budowę, urząd sprawdzi wstępnie, czy jest on kompletny. Jeżeli zauważy jakiekolwiek braki, dostaniemy wezwanie do ich usunięcia w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 7 dni. To istotne, aby usunąć wszystkie braki, ponieważ gdy tego nie zrobimy, sprawa pozostanie bez rozpoznania i wniosek będziemy musieli składać jeszcze raz. Jeżeli wszystko przebiegnie poprawnie, starosta, lub w szczególnych przypadkach wojewoda, wyda pozwolenie na budowę domu. Decyzja o pozwoleniu na budowę jest też niezwłocznie przesyłana wójtowi, burmistrzowi, prezydentowi miasta, który wydał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Od decyzji starosty można odwołać się do wojewody.
Ile się czeka na pozwolenie na budowę?
Na wydanie decyzji o pozwolenie na budowę możemy czekać do 65 dni kalendarzowych. Wiele zależy od tego, czy nasz wniosek jest poprawny merytorycznie; czy jest kompletny i wszystkie jego elementy są zgodne z prawem. Wiele zależy także od samej pracy urzędu, do którego składamy wniosek. Jak podaje rządowa strona, w 2013 r. średni czas oczekiwania na pozwolenie wyniósł 34 dni kalendarzowe. Miejmy to na uwadze planując terminarz robót.
Wygaśnięcie pozwolenia na budowę
Przed uzyskaniem pozwolenia na budowę nie wolno rozpocząć żadnych prac budowlanych. Jeżeli zostaną wykryte, będą traktowane jak samowola budowlana karana nakazem rozbiórki. Obiekt budowany zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nie będzie podlegał rozbiórce, ale właściwy organ wstrzyma budowę aż do momentu, kiedy zostaną mu przedstawione niezbędne dokumenty. Są nimi zaświadczenia właściwego organu do ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania przestrzennego oraz pozostałe potrzebne dokumenty. Jeżeli dokumenty te nie zostaną złożone to również zostanie nakazana rozbiórka obiektu.
Pozwolenie na budowę – w jakich przypadkach jest niezbędne?
Przebudowa instalacji, wyburzanie ścian czy wymiana podłóg - przed zaplanowaniem prac remontowych niezbędne jest zapoznanie się z aktualnymi uwarunkowaniami prawnymi, nakładającymi na zarządcę budynku obowiązek sporządzenia projektu budowlanego i uzyskania pozwolenia na budowę. Błędna interpretacja przepisów może doprowadzić do uznania efektu robót za samowolę budowlaną, a w rezultacie pociągać za sobą liczne konsekwencje, w tym finansowe. Kiedy niezbędne jest posiadanie pozwolenia na wykonanie założonych prac?
Zakres robót budowlanych niewymagających uzyskania pozwolenia na budowę rodzi wątpliwości nie tylko niezależnych wykonawców, ale również inwestorów i zarządców budynków. Rozstrzygającym kryterium w przypadku przebudowy jest to, czy roboty prowadzą do zmiany parametrów użytkowych lub technicznych całego obiektu. Wyznaczenie jednoznacznej granicy bywa jednak problematyczne. Choć nie wyczerpuje pełnego katalogu przypadków, orzecznictwo sądów administracyjnych w przykładach opisanych poniżej przybliża, jak należy rozumieć tę zasadę w praktyce.
Zgodnie z orzecznictwem sądowym za parametr użytkowy i techniczny, o którym mowa w ustawie Prawo budowlane, uznaje się m. in. wszelkie wielkości wyrażone w jednostkach miary czy wagi elementów użytkowych budynku, takich jak: dach, okna, schody, liczba pomieszczeń oraz elementów technicznych budynku, takich jak: ciężar konstrukcji czy odporność przeciwpożarowa, a także wartości określające sposób i zakres korzystania z danego obiektu, prowadzące do zmiany zasad korzystania z niego. Zatem roboty skutkujące zmianą w obrębie powyższych parametrów będą wymagały pozwolenia na budowę.
Pozwolenia na budowę nie wymagają natomiast co do zasady remonty, czyli roboty wykonywane w istniejącym budynku, mające na celu odtworzenie jego stanu pierwotnego (także z wykorzystaniem wyrobów innych, niż użyte w stanie pierwotnym). Można więc bez pozwolenia na budowę wprowadzać zmiany związane z montowaniem klimatyzacji, wymianą parapetów i sanitariatów czy demontażem podwieszanego sufitu, a także ze wstawieniem lub rozbiórką ścianek działowych (o ile nie są one elementem konstrukcyjnym budynku, nie wpływają na jego przeznaczenie, ani na stan techniczny oraz nie decydują o przestrzennym wydzieleniu samodzielnych lokali mieszkalnych stanowiących przedmiot odrębnej własności).
Pozwolenia na budowę nie wymagają również roboty polegające na wykonaniu lub wymianie instalacji wewnętrznych budynku (np. dostarczającej wody lub energii elektrycznej), ale tylko, gdy nie dotyczą one całości bądź przeważającej części instalacji całego budynku. Jednak jeśli roboty polegają na wykonaniu lub wymianie niewielkiej części instalacji budynku, ale powodują zmianę parametrów dostarczanej wody, prądu, gazu itp. dla całego budynku – podlegają już one obowiązkowi uzyskania pozwolenia na budowę.
Pozostałe roboty budowlane niebędące remontem, za wyjątkiem prac w odniesieniu do obiektów zwolnionych na postawie art. 29 ust. 1 Prawa Budowlanego, wymagają uzyskania pozwolenia na budowę jako przebudowy prowadzące do zmiany parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku. Do katalogu tego należą prace ingerujące w układ obciążeń w sposób wymagający konstruowania struktury nośnej obiektu na nowo, tak jak dzieje się to podczas budowy nowego obiektu, lub ingerujące w konstrukcję budynku albo jego przestrzeń, będącą wcześniej przestrzenią wspólną, np. klatkę schodową. W tej kategorii znajdują się także wszystkie te roboty, co do których projekt budowlany wymaga uzgodnienia pod względem ochrony przeciwpożarowej lub które dotyczą przegród zewnętrznych oraz elementów konstrukcyjnych budynku. Pozwolenie na budowę jest również wymagane każdorazowo podczas zmiany w wyniku robót charakteru obiektu, a więc przy zmianie przeznaczenia lokalu użytkowego na mieszkalny i odwrotnie lub przy zagospodarowaniu pomieszczenia dotychczas nieużytkowanego na cele użytkowe, o ile taka adaptacja wymaga wykonania robót budowlanych (np. poprzez zaadaptowanie nieużytkowanego pomieszczenia na np. kotłownię).
Analizując opisane wyżej przykłady należy mieć na uwadze, że pomimo znaczącego doprecyzowania w orzecznictwie przesłanek stosowania przepisów ustawy Prawo Budowlane, nadal pozostawiają one margines interpretacyjny. W konsekwencji nawet w przypadkach, które mogą wydawać się podobne do tych opisanych w orzecznictwie, wykonawca, inwestor lub zarządca nie powinien czuć się zwolniony z obowiązku potwierdzenia czy przypadki opisane w orzecznictwie na pewno mają zastosowanie do planowanych przez nich robót. Każdy taki przypadek należy bowiem rozpatrywać indywidualnie.
Pozwolenie na budowę: gdzie się odwoływać od decyzji urzędu?
Większość pozwoleń, które trzeba uzyskać od organu administracji architektoniczno-budowlanej, wydawana jest w formie decyzji administracyjnej. Są to m.in.: pozwolenie na budowę, rozbiórkę obiektu, a także pozwolenie na użytkowanie (wymagane na przykład wtedy, gdy inwestor chce się wprowadzić do domu przed zakończeniem budowy). Do kogo i z jakim pismem należy się zwrócić, gdy z wydanej decyzji nie jesteśmy zadowoleni?
Organ odwoławczy, czyli kto?
Postępowanie administracyjne jest dwuinstancyjne. Oznacza to, że od decyzji wydanej przez organ pierwszej instancji można się odwołać do organu wyższego stopnia. Mogą nim być różne urzędy - zależnie od tego, kto wydał decyzję jako organ pierwszej instancji.
Jak napisać odwołanie?
Odwołanie należy złożyć w ciągu 14 dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji (zdarza się bowiem, że jest podana ustnie, to znaczy ogłoszona). Odwołanie wnosi się do organu wyższego stopnia za pośrednictwem tego organu, który wydał niesatysfakcjonującą decyzję - ma o- 7 dni na przekazanie odwołania. Organ II instancji z kolei ma miesiąc na rozpatrzenie sprawy.
Samo odwołanie w swojej treści nie musi zawierać żadnych podstaw prawnych - wystarczy, że osoba, której wydano decyzję, nie jest z niej zadowolona. Warto jednak wskazać w odwołaniu ewentualne błędy w decyzji:
- niewłaściwą podstawę prawną rozstrzygnięcia, czyli to, że nie podano właściwego przepisu, który odnosiłby się do danego stanu faktycznego (np. wskazano niewłaściwy artykuł z prawa budowlanego),
- błędne rozstrzygnięcie (patrz przykład I),
- luki w uzasadnieniu faktami (np. zbyt ogólnikowo określono stan- faktyczny) i w uzasadnieniu prawnym (np. nie podano pełnej podstawy prawnej, wszystkich artykułów, na mocy których powinno nastąpić rozstrzygnięcie).
Uwaga! Kiedy wnosisz odwołanie, wykonanie decyzji zostaje wstrzymane (np. wniesienie odwołania o decyzji o rozbiórce wstrzymuje wykonanie tej rozbiórki). Nie dotyczy to decyzji z nadanym rygorem natychmiastowej wykonalności (rygor te- nadaje się, gdy jest to niezbędne ze względu na ochronę zdrowia lub życia ludzkiego albo ze względu na ważny interes społeczny lub wyjątkowo ważny interes strony).
Odwołanie - i co dalej?
Najpierw sprawdzanie. Organ odwoławczy sprawdza najpierw, czy odwołanie:
jest dopuszczalne, a więc czy:
- wniesione zostało przez osobę, która jest stroną w danym postępowaniu,
- skarży konkretną decyzję;
- zostało złożone w wymaganym terminie.
Następnie organ odwoławczy przeprowadza postępowanie wyjaśniające i dowodowe, w którym osoba odwołująca się może wnioskować o uzupełnienie materiałów i dowodów w sprawie, chociażby przez przesłuchanie nowych świadków.
Uwaga! Możesz wycofać odwołanie w trakcie rozpatrywania sprawy przez organ odwoławczy. Postępowanie zostanie umorzone, chyba że organ- ten- orzeknie, iż decyzja narusza prawo lub interes społeczny.
Potem rozstrzygnięcie. Poza umorzeniem postępowania organ odwoławczy może również:
- utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję,
- uchylić zaskarżoną decyzję w całości lub w części, orzekając co do istoty sprawy lub też umarzając postępowanie w I instancji,
- uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
Odwołanie niestraszne
Nie należy obawiać się procedur odwoławczych. Organ II instancji, zgodnie z treścią art. 139 kpa, nie może wydać decyzji na niekorzyść strony, która się odwołuje. Oznacza to, że w postępowaniu odwoławczym nie nastąpią większe obostrzenia - nie zostanie wydana decyzja bardziej niekorzystna niż w postępowaniu przed organem I instancji.
Wyjątkiem od tej zasady może być jedynie sytuacja, gdy wydana przez organ I instancji decyzja rażąco narusza prawo albo interes społeczny.
Może się tak stać w następującej sytuacji: organ I instancji wydał decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę, ponieważ projekt zagospodarowania działki był niezgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Po rozpatrzeniu odwołania przez organ- II instancji okazało się, że osoba odwołująca się nie ma tytułu prawnego do gruntu, to znaczy złożyła fałszywe oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Takiej osobie grozi kara pozbawienia wolności do trzech lat).
Gdy II instancja zawiedzie
Jeszcze do niedawna po wydaniu orzeczenia przez organ II instancji osobie niezadowolonej z jego decyzji pozostawała skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Od 1 stycznia 2004 r. - czyli od wejścia w życie ustaw regulujących prawo o ustroju sądów administracyjnych i postępowanie przed tymi sądami - pojawiła się dodatkowa możliwość: przed wniesieniem skargi do NSA decyzję organu odwoławczego zaskarża się w sądzie administracyjnym.
Jak napisać skargę?
Skargę wnosi się do sądu administracyjnego w ciągu 30 dni od dnia doręczenia decyzji organu odwoławczego. Składa się ją za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Ma o- 30 dni na przekazanie odwołania, sąd zaś nie jest zobowiązany żadnym terminem do rozpatrzenia sprawy.
Treść skargi, w przeciwieństwie do odwołania, jest ściśle określona. Skarga powinna spełniać wszystkie wymogi pisma sądowego, a więc powinny się w niej znaleźć:
- nazwa sądu, do którego jest skierowana,
- imię i nazwisko strony oraz miejsce zamieszkania, a także dane ewentualnych pełnomocników (należy wtedy dołączyć pełnomocnictwa),
- oznaczenie rodzaju pisma (trzeba wskazać, że jest to skarga),
- określenie, czego strona się domaga,
- podpis strony lub jej pełnomocnika,
- wymienienie załączników.
W treści skargi należy wskazać:
- zaskarżoną decyzję,
- organ, którego działania lub bezczynności skarga dotyczy,
- naruszenie prawa lub interesu prawnego.
Jaki wyrok sądu?
Sąd rozstrzyga skargę w granicach danej sprawy, nie jest jednak związany zarzutami i wnioskami skarżącego ani powołaną przez niego podstawą prawną (to znaczy, że jeśli sąd dostrzeże inne nieprawidłowości i błędy w decyzji, to również o nich rozstrzygnie). Podobnie jednak jak w postępowaniu odwoławczym, sąd nie może wydać orzeczenia na niekorzyść skarżącego, chyba że stwierdzi naruszenie prawa - decyzję uzna wtedy za nieważną.
Uwzględniając skargę na decyzję, czyli wydając wyrok korzystny dla skarżącego, sąd może:
- uchylić decyzję w całości albo w części,
- uznać decyzję za nieważną w całości lub części,
- uznać, że decyzja została wydana z naruszeniem prawa.
Sąd może też nie uwzględnić skargi - wtedy ją oddala.
Kiedy interweniować w NSA?
Od wydanego przez sąd administracyjny wyroku przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Należy ją wnieść do sądu, który wydał skarżony przez nas wyrok, w ciągu 30 dni od dnia doręczenia odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. NSA nie jest zobowiązany żadnym terminem na rozpatrzenie sprawy - w praktyce może to trwać około roku lub dłużej.
Skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, ponieważ można ją wnieść tylko ze ściśle określonych powodów:
- gdy sąd administracyjny naruszył prawo materialne (np. przepisy prawa budowlanego) przez przyjęcie błędnej jego wykładni lub niewłaściwe stosowanie,
- gdy sąd administracyjny naruszył przepisy postępowania przed sądami administracyjnymi, a uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy (np. orzekał sędzia, który powinien być wyłączony od orzekania z mocy ustawy, gdyż sprawa dotyczyła jego małżonka).
Jeśli skarga nie ma wskazanych wyżej podstaw, to NSA skargę oddala.
Jeśli NSA skargę uwzględni, uchyla zaskarżone orzeczenie w całości lub w części i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania sądowi, który wydał orzeczenie, a sąd te- rozpoznaje sprawę w innym składzie.
Sąd jako kontroler
Od 1 stycznia 2004 r. sądy administracyjne mają za zadanie sprawować kontrolę
nad działalnością administracji publicznej m.in. przez rozpatrywanie skarg na decyzje administracyjne. Jest nadzieja, że taka sądowa kontrola wydawanych orzeczeń poprawi merytoryczną pracę organów administracji, z drugiej zaś strony podniesie zaufanie obywateli do państwa, skoro daje im ono oręż do walki z opieszałą i często omylną administracją publiczną.
Ile to kosztuje
Wniesienie odwołania: bez opłat; jeśli ustanowione jest pełnomocnictwo: 5 zł za znaczek skarbowy. Opłata sądowa za wniesienie skargi do sądu administracyjnego - wysokość wpisów zostanie określona w osobnym rozporządzeniu, przy czym:
- wpisy stosunkowe nie będą niższe niż 100 zł i wyższe niż 4% przedmiotu wartości zaskarżenia oraz nie będą mogły przekroczyć 100 tys. zł,
- wpisy stałe nie będą wyższe niż 10 tys. zł.
Opłata sądowa za wniesienie skargi kasacyjnej do NSA - wpis stały w sprawach z zakresu budownictwa, nadzoru budowlanego, planowania przestrzennego, materiałów budowlanych, urbanistyki i architektury:
- jeśli decyzja dotyczy obiektu budowlanego: 10 zł,
- jeśli dotyczy innej sprawy: 50 zł.
Podstawa prawna:
- Ustawa z 14 czerwca 1960 r. - kodeks postępowania administracyjnego (DzU z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.),
- Ustawa z 30 sierpnia 2002 r. - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DzU z 2002 r. nr 153, poz. 1270),
- Ustawa z 25 lipca 2002 r. - prawo o ustroju sądów administracyjnych (DzU z 2002 r. nr 153, poz. 1269),
- Ustawa z 30 sierpnia 2002 r. - przepisy wprowadzające prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DzU z 2002 r. nr 153, poz. 1271),
- Ustawa z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (j.t. DzU z 2000 r. nr 106, poz. 1126, z późn. zm.; ostatnia zm. z 27 marca 2003 r.: DzU z 2003 r. nr 80, poz. 718),
- Ustawa z 6 czerwca 1997 r. - kodeks karny (DzU z 1997 r. nr 88, poz. 553).
- Więcej o:
