Dom w standardzie 2025 - ciepły i suchy dach

Gdy planujemy ocieplenie dachu – niezależnie skośnego czy płaskiego – i wybieramy izolację termiczną, musimy mieć pewność, że zagwarantuje ona uzyskanie takiego współczynnika przenikania ciepła U, który nie będzie większy niż 0,15 W/(m2K). Przyjmuje się więc, że grubość izolacji dachu powinna wynosić minimum 30 cm, ale w przypadku domów energooszczędnych wskazana jest izolacja o grubości 40 cm. Podczas projektowania ważne jest też, by każdą przegrodę budowlaną sprawdzić pod względem termiczno-wilgotnościowym i uwzględnić jej pełną charakterystykę materiałową.

Izolacja dachu

Sposób ocieplenia dachu zależy od tego, czy poddasze ma być użytkowe. Najbardziej popularnym sposobem ocieplenia dachu stromego jest ułożenie materiału izolacyjnego od wewnątrz, pomiędzy i pod krokwiami. Aktualne wymogi dotyczące współczynnika przenikania ciepła dla dachów wymagają dość grubej warstwy docieplenia dochodzącej łącznie do ponad 30-40 cm. Najczęściej używana jest do tego wełna mineralna. W takim przypadku układa się ją w dwóch warstwach: pierwszą między krokwiami, drugą – pod krokwiami, między rusztem, do którego zostaną zamontowane płyty gipsowo-kartonowe.

W dachu ocieplonym wełną mineralną potrzebna jest paroizolacja. Powinna się ona znajdować się od strony pomieszczenia. Ważne jest zapewnienie jej szczelności. Dlatego podczas doboru materiałów dobrze jest zastosować wytrzymałe folie, które są zbrojone i mają szczelne systemy klejenia.

Czasem rozważa się ułożenie termoizolacji dachu od zewnątrz, czyli zastosowanie izolacji nakrokwiowej. To ocieplenie polegające na układaniu specjalnych płyt na powierzchni dachu. Według praw fizyki to doskonałe rozwiązanie, ponieważ warstwa ociepleniowa znajduje się od strony zimniejszej, czyli od zewnątrz. Zasada ta wykorzystywana jest w przypadku ścian zewnętrznych, a od pewnego czasu istnieje możliwość zastosowania jej na dachu. Aby izolacja nakrokwiowa spełniała swoje funkcje, należy stosować wyłącznie sprawdzone systemy – na rynku dostępnych jest dużo kompletnych systemów izolacyjnych z zestawami montażowymi.

Na krokwiach najczęściej układa się płyty PIR, z polistyrenu EPS lub wełny szklanej. Wszystkie płyty odznaczają się doskonałym (niskim) współczynnikiem przewodzenia ciepła λ oraz dostępne są w różnych grubościach, szerokościach i wysokościach. Możemy wybierać także pośród różnych wariantów, dzięki czemu dobierzemy płyty m.in. do nachylenia dachu, pokrycia, a także indywidualnych preferencji, np. płyty akustyczne. Ponadto płyty ociepleniowe są wytrzymałe na ściskanie, twarde i trwałe – nie odkształcają się i nie kurczą.

W domach ze skośnym dachem, pod którym znajduje się poddasze nieużytkowe, zamiast na połaciach dachu izolację cieplną układa się jedynie na jego stropie. Obowiązują przy tym podobne zasady, jak podczas ocieplania stropodachów. Sposób ułożenia izolacji termicznej zależy od rodzaju stropu.

Materiały do ocieplenia dachu

Na rynku jest wiele produktów pozwalających na skuteczne ocieplenie dachu. Ich zastosowanie pozwala spełnić zapisany w WT 2021 współczynnik przenikania ciepła U.

Wełna mineralna. To materiał najczęściej wybierany do izolacji dachów skośnych. Produkty z wełny mineralnej mają współczynnik przewodzenia ciepła λ kształtujący się na poziomie 0,030-0,045 W/(mK). Jeśli użyjemy wełny mineralnej o λ = 0,030 W/(mK) i ułożymy ją warstwą o grubości 30 cm, osiągniemy współczynnik U = 0,10 W/(m2K).

Styropian i polistyren ekstrudowany. Obydwa te materiały wykorzystuje się do ocieplenia dachu, głównie płaskiego. Dla wyrobów ze styropianu λ wynosi od 0,031 (odmiana grafitowa) do 0,045 W/(mK), co oznacza, że trzeba je ułożyć warstwą o podobnej grubości jak wełna mineralna, czyli ok. 30 cm. Polistyren ekstrudowany z kolei ma λ = 0,030-0,036 W/(mK). Potrzeba go więc odpowiednio mniej.

Płyty PIR/PUR. Od kilku lat wykonuje się z nich izolację dachów skośnych. Ten rodzaj materiału osiąga bardzo niski współczynnik λ – od 0,023 do 0,028 W/(mK). Wykonana z nich warstwa ma więc grubość odpowiednio 15-20 cm. To pozwala zastosować cieńszą termoizolację niż z tradycyjnie stosowanych materiałów, na przykład wełny mineralnej, i jednocześnie utrzymać dobre parametry izolacyjne dachu.

Wełna drzewna. To materiał często stosowany w drewnianych domach pasywnych. Wełny miękkie z włókien drzewnych mają λ równą od 0,036 do 0,048 W/(mK). Współczynnik U dla warstwy takiego ocieplenia zgodnie z WT 2021 można osiągnąć, stosując od 30 cm ocieplenia.

Termoizolacja cienkowarstwowa. Do ocieplania dachu można wykorzystać też termoizolację cienkowarstwową, która osiąga współczynnik przenikania ciepła na poziomie 0,000048 W/(m2K). Tak wysokie parametry izolacyjności pozwalają zastosować grubość zaledwie 0,5 mm.

Na rynku znajdziemy również wieloodbiciowy system aluminiowej izolacji wielowarstwowej o grubości zaledwie 1 cm.

Wełna luzem. Granulat z wełny mineralnej sprawdza się wszędzie tam, gdzie trudno jest zastosować płyty czy maty w sposób pozwalający zachować ciągłość ocieplenia. Granulat z wełny kamiennej tworzą jej strzępki nasączone zlepiającym je impregnatem. Współczynnik przewodzenia ciepła izolacji z granulatu wynosi 0,038-0,043 W/(mK). Granulat układa się tak, by osiągnął gęstość 35-200 kg/m3.

Wstępne krycie dachu

Specyfika klimatu, w którym żyjemy wymaga podwójnego systemu układania pokryć dachów skośnych: pokrycia zasadniczego (np. dachówki) oraz pokrycia wstępnego, czyli np. membrany, czy też papy.

Warstwa wstępnego krycia zabezpiecza termoizolację i elementy konstrukcyjne dachu przed wodą, śniegiem oraz wiatrem. Właściwie dobrana i zamontowana chroni przed powstaniem wilgoci i dostaniem się wody do wnętrza budynku, bardzo często także wspomaga właściwą wentylację warstwy termoizolacji, co jest bardzo ważne, jeśli chodzi o trwałość i prawidłowe funkcjonowanie dachu. Wybór warstwy wstępnego krycia powinien być dokonany na podstawie kąta nachylenia połaci oraz rodzaju pokrycia dachowego. Dokonując wyboru należy mieć na uwadze również konieczności zapewnienia właściwej wentylacji warstwy ocieplenia, ponieważ prawidłowy dobór tego elementu decyduje nie tylko o szczelności całego dachu, ale również o jego trwałości i skuteczności izolacji termicznej.

Membrany wysokoparoprzepuszczalne. Do najpopularniejszych form warstw wstępnego krycia należą membrany dachowe. Ich główną funkcją jest ochrona dachu przed przeciekaniem wody, umożliwienie prawidłowej cyrkulacji pary wodnej oraz uniemożliwienie wydmuchiwania włókien z ocieplenia. Jednak, aby membrany mogły dobrze spełniać swoje funkcje, podczas wyboru warto kierować się wysoką jakością produktu oraz przestrzegać zaleceń producenta podczas montażu.

Najważniejszym parametrem przy wyborze membrany jest zdolność do transportu pary wodnej. Wysokoparoprzepuszczalne, 3- i 4-warstwowe membrany można kłaść bezpośrednio na termoizolacji, a wybrane modele również bezpośrednio na sztywnym poszyciu wykonanym z płyt OSB lub z desek.

Dla dachów wymagających wysokiej wodoszczelności polecana jest membrana, której wierzchnia warstwa jest pokryta specjalnym wodoodpornym poliuretanem. W przypadku dachów o niskim kącie nachylenia poleca się membranę z pasami klejącymi, zapewniającymi bardzo wysoką wodoszczelność połączenia na zakładach.

Bitumiczne warstwy wstępnego krycia. Papa to taka forma wstępnego krycia, którą zaleca się w przypadku niższego nachylenia połaci niż pozwala producent danego pokrycia dachowego. Rozwiązanie to stosowane jest również w sytuacji, gdy nie mamy możliwości ułożenia pokrycia zasadniczego przed zimą. Wówczas warstwa wstępnego krycia przez okres nawet kilkunastu miesięcy może stanowić tymczasową warstwę pokrycia dachowego.

Przy wyborze membrany mogą pomóc konkretne oznaczenia, certyfikaty i normy. Aby produkt mógł je otrzymać, musi przejść skomplikowany proces weryfikacji i specjalne testy. Podczas podejmowania decyzji warto kierować się normami europejskimi, jak EN-13859-01, która gwarantuje, że materiał będzie spełniał wymogi techniczne określone w przepisach prawa Unii Europejskiej. Natomiast w przypadku bardziej innowacyjnych produktów, ważna jest aktualniejsza certyfikacja – ETA (European Technical Assessment), potwierdzająca, że membrana jest zgodna ze standardami UE i deklaracjami producenta. Warto zwracać też uwagę na informacje świadczące o odporności materiału na poszczególne czynniki, m.in. o klasie W1, która określa stopień wodoszczelności.

Pokrycie z dachówek

Polacy chętnie pokrywają dachy dachówkami ceramicznymi lub betonowymi, które są do siebie podobne wizualnie, jednak zrobione z różnych materiałów. Aby wybrać najlepszy produkt, musimy podjąć decyzje dotyczące nie tylko ich kształtu czy rozmiaru, ale np. także typu powłoki. Pokrycia, które tworzą fale na połaci dachu to już tradycja, ale wielu zwolenników mają też pokrycia z płaską powierzchnią.

Dachówki mają długą gwarancję: ceramiczne – 50 lat, betonowe – 30 lat. Producenci, udzielający tak długich gwarancji, proponują gotowe, systemowe rozwiązania, które podnoszą parametry techniczne dachu.

Dofinansowanie do wymiany dachu

Właściciele budynków mieszkalnych mogą skorzystać z kilku form wsparcia, takich jak programy gminne i miejskie (które umożliwiają bezpłatny odbiór, transport i utylizację azbestu), ulga termomodernizacyjna (która umożliwia odliczenie od podatku dochodowego kosztów wymiany dachu w ramach termomodernizacji) czy program Czyste Powietrze (który zapewnia wsparcie na ocieplenie dachu, ale nie na jego wymianę).

Program Czyste Powietrze nie obejmuje dofinansowania na wymianę samego pokrycia dachowego, ale można w jego ramach uzyskać wsparcie na zakup materiałów termoizolacyjnych, montaż ocieplenia dachu oraz wykończenie ocieplonej przegrody, np. w postaci suchej zabudowy z płyt gipsowo-kartonowych. Aby skorzystać z tego programu, warto skonsultować się z doradcą w gminnym punkcie Czystego Powietrza i sprawdzić, czy konkretna inwestycja kwalifikuje się do skorzystania z dofinansowania.

O dofinansowanie gminne wnioski należy składać w urzędach miast i gmin, które realizują programy usuwania azbestu, o dotacje w ramach Czystego Powietrza – przez Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Ulgę termomodernizacyjną rozliczymy w zeznaniu podatkowym za dany rok. Warto pamiętać, że terminy składania wniosków różnią się w zależności od lokalizacji, dlatego trzeba to sprawdzić w swoim miejscu zamieszkania.

Obecnie nie ma ogólnokrajowego programu dofinansowania wymiany dachów zawierających azbest. Warto jednak wiedzieć, że usunięcie wszystkich wyrobów zawierających azbest jest obowiązkowe. Ostateczny termin na eliminację azbestu w Polsce to 2032 rok. Azbest jest materiałem szkodliwym dla zdrowia, dlatego nie wolno usuwać go samodzielnie. Usunięcie eternitu musi być zgłoszone do gminy i przeprowadzone przez wyspecjalizowaną firmę. Za nielegalne usuwanie azbestu grożą kary. Jeśli ktoś samodzielnie zdemontuje eternit bez zgłoszenia i zabezpieczenia, może zostać ukarany mandatem do 500 zł, a nawet większą karą administracyjną. Natomiast za nielegalne składowanie tego materiału, np. wyrzucenie go do lasu, grozi grzywna do 50 000 zł.

Układanie dachówek

Dachówki mają zamki w formie bocznych, górnych i dolnych żeberek. Są to zaczepy, które ułatwiają montaż i poprawiają szczelność pokrycia. Zamki pozwalają rozsuwać lub zsuwać sąsiednie dachówki, aby dopasować je do rozstawu łat, na których się opierają, i zestawić w jednym, pełnym rzędzie bez potrzeby ich docinania. Bez zamków są karpiówki, holenderki oraz dachówki mnich-mniszka. Mają one na spodzie zaczepy zwane noskami, pozwalające na stabilne zahaczenie o drewniane łaty. Dodatkowo do ich mocowania używa się wkrętów lub drutu.

Krycie dachu dachówkami zaczyna się od poziomowania połaci, które polega na podkładaniu między konstrukcję nośną a kontrłaty listew dystansowych, na przykład ze sklejki. Na więźbie układa się wstępne krycie. Możliwości są dwie. Izolację umieszcza się albo na krokwiach (w przypadku membrany), albo na sztywnym poszyciu z desek lub płyt drewnopochodnych przybitych do krokwi (w przypadku papy lub specjalnej membrany przeznaczonej na sztywne poszycia).

Dachówki mocuje się do łat umieszczonych prostopadle do kontrłat biegnących wzdłuż połaci dachowej – od kalenicy ku okapowi. Kontrłaty mogą być przytwierdzone do krokwi albo do sztywnego poszycia. Powinny mieć wysokość nie mniejszą niż 24 mm, gdy połać ma do 12 m długości i minimum 40 mm, jeśli długość połaci przekracza 12 m.

W zależności od modelu dachówek rozstaw łat wynosi od 32,5 do 36,5 cm. Przed układaniem dachówek trzeba jeszcze rozmieścić na połaciach pierwszą część obróbek blacharskich. Są one robione m.in. przy okapie (obróbka deski okapowej, pas podrynnowy i pas nadrynnowy), wzdłuż krawędzi dachu (obróbki desek wiatrownicowych), w koszach dachowych oraz wokół kominów. Obróbki wykonuje się z blachy docinanej i giętej na budowie lub z gotowych elementów.

Dachówki zakładkowe w środkowych częściach połaci układa się zazwyczaj bez mocowania. Na łatach utrzymują się bowiem pod własnym ciężarem. Tylko w niektórych miejscach trzeba je zamocować mechanicznie – klamrami, gwoździami lub wkrętami. Robi się tak z dachówkami przy krawędziach dachu oraz wzdłuż okapów, kalenic, koszy, wokół okien dachowych bądź kominów. Poza tym każdą dachówkę zakładkową trzeba mocować, jeśli nachylenie połaci przekracza 60°. Gdy nachylenie mieści się w przedziale 40-60°, mocuje się co trzecią lub co piątą dachówkę. Mocowania wymagają też dachówki płaskie bez zamków oraz dachówki typu mnich-mniszka.

Pokrycie z blachy

Na dachy chętnie wybierane są blachy powlekane. Wykonana jest z nich większość blachodachówek oraz paneli z blachy płaskiej z zatrzaskami (klikami) fabrycznie uformowanymi na krawędziach w kształcie rąbka stojącego. Poprawnie ułożone blachodachówki zachowują niezmienione właściwości przez okres od 10 do 20 lat. Na taki też czas udzielana jest gwarancja estetyczna, która obejmuje zarówno odpryski, pęknięcia, łuszczenia powłoki, jak też znaczące i nierównomierne różnice w kolorze. Pokrycie z blachodachówek po wielu latach może się w niewielkim stopniu odbarwić pod wpływem działania promieniowania UV, lecz cały dach powinien zachować intensywność koloru.

Najtrwalsze i najdroższe są blachy szlachetne. Producenci dają na nie nawet 40 lat gwarancji. Takie blachy są odporne na każdą pogodę i same chronią się przed korozją. Patyna powstająca wskutek reakcji z zawartym w powietrzu tlenem odkłada się na materiale, tworząc warstwę ochronną.

Blachodachówki są dostępne w arkuszach ciętych na wymiar. To długie, dochodzące nawet do kilku metrów, arkusze blachy, które mają stałą szerokość, a ich długość dostosowuje się do długości połaci dachu. Od kilkunastu lat bardzo popularne są też blachodachówki modułowe (panelowe), czyli niewielkie arkusze blachy, które składają się na kompletny system szybkiego montażu. Blacha płaska sprzedawana jest w tradycyjnych arkuszach i zwojach oraz gotowych panelach na rąbek. Dostępne są także mniejsze elementy, czyli płytki zwane dachówkami lub łuskami.

Blachodachówki. Barwa stali ocynkowanej nadana jest przez naniesienie na nią cieniutkiej, ale wytrzymałej powłoki, np. poliestrowej, polimerowej czy poliwinylowej. Blachodachówki można kupić w kilkunastu podstawowych kolorach. Najpopularniejsze są odcienie szare i brązowe, czerwień, ciemna zieleń, granat i czerń. Możemy też wybrać kolory takie jak burgund, oberżyna, niebieski, a nawet biały. Na zamówienie można mieć kolor wybrany z palety RAL lub stworzonej przez producenta.

Blachodachówki różnią się między sobą nie tylko trwałością, ale także stopniem połysku i strukturą. Mogą być gładkie lub błyszczące, bez połysku, lekko chropowate, ze strukturą wytłaczaną lub wyciskaną, metaliczne albo z posypką ceramiczną.

Blachodachówki mają przetłoczenia, które nadają im kształt. Dawniej były one głównie faliste, obecnie bez problemu znajdziemy blachodachówki modułowe z równą, płaską powierzchnią, wzorowane na płaskich dachówkach zakładkowych.

Blachy płaskie. Blachy ze stali ocynkowanej mają niezmienny kolor, który zależy od powłoki dokładnie takiej samej, jaką pokrywa się blachodachówki. Blacha miedziana, cynkowo-tytanowa i aluminiowa jest dostępna w dwóch odmianach. Naturalna (gołowalcowana) ma na początku metaliczną i błyszczącą powierzchnię, która z czasem się utlenia, pokrywając się patyną. Jeśli zależy nam na tym, aby dach od razu miał taki kolor, możemy kupić blachę z patyną uzyskaną w wyniku reakcji chemicznej w fabryce.

Układanie pokryć blaszanych

Szczególnie łatwo montuje się zatrzaskowe panele łączone na rąbek stojący, które są zamawiane na konkretny wymiar dachu. Ich długość jest taka sama jak długość połaci. Równie szybko montuje się blachodachówki modułowe i panelowe. Niewielki, poręczny wymiar sprawia, że do ich ułożenia zupełnie wystarczy dwuosobowa ekipa. Najwięcej czasu wymaga krycie dachu blachami szlachetnymi, zwłaszcza tymi w postaci niewielkich płytek.

Blachodachówkę mocuje się do drewnianych łat o przekroju 4 x 6 cm. Te z kolei muszą mieć pod sobą kontrłaty, nawet gdy na więźbie zbudowane jest sztywne poszycie z desek lub płyt drewnopochodnych.

Montaż blachodachówki modułowej zaczyna się od góry połaci. Kolejne panele wsuwa się pod te już ułożone. Pionowe ścianki sąsiadujących paneli łączy się gwoździami dekarskimi lub wkrętami z uszczelkami. Zgodnie z wytycznymi niektórych producentów blachy modułowej panele układa się też od strony okapu. Arkusze górne muszą zachodzić na dolne na szerokość grzbietu fali. Panele w poszczególnych rzędach nie powinny być wtedy względem siebie przesunięte.

Odprowadzanie wody z dachu

Rynny oraz rury spustowe mają za zadanie zbierać wodę deszczową z dachu, by można ją było potem odprowadzać z dala od ścian domu. Aby dobrze spełniały tę funkcję, powinny być szczelne i trwałe. Orynnowanie w czasie eksploatacji będzie bowiem narażone na wiele niszczących czynników – oprócz deszczu, wysokich oraz bardzo niskich temperatur, promieniowania słonecznego czy wiatru musi ono w wyjątkowych sytuacjach udźwignąć ciężar zalegającego na nim śniegu i wiszących sopli. Elementy systemu rynnowego powinny być również odporne na rdzę, zarysowania, wgniecenia oraz utratę koloru. Właściwości te decydują o walorach estetycznych, które również są ważnym kryterium wyboru systemu rynnowego.

Najbardziej tradycyjne są rynny półokrągłe. Są one powszechnie stosowane w budownictwie klasycznym. Rynny półokrągłe są wybierane zazwyczaj ze względu na prostotę montażu oraz skuteczność. A także ze względu na minimalistyczną estetykę. W ostatnim czasie zainteresowaniem cieszą się również rynny kwadratowe.

Oprócz kształtu rynien bardzo istotny jest ich kolor. Barwy bardzo popularne we współczesnej architekturze to czerń, antracyt i grafit. Tradycyjne budynki zdobią brązy, odcienie ceglane i miedziane. W ofercie rynkowej można również znaleźć systemy rynnowe w kolorze srebrnym.

Remont dachu

To etap termomodernizacji, którego zwykle boimy się najbardziej ze względu na jego wysoki koszt i niedogodności, jakie ze sobą niesie. Trzeba jednak zmierzyć się z tym, co nas czeka.

Oględziny. Żeby sprawdzić, w jakim stanie jest stary dach, trzeba wejść na połacie lub skorzystać z drabiny, by obejrzeć je z bliska. Dobrze, żeby towarzyszył nam majster dekarski. Później warto wezwać konstruktora, zwłaszcza jeśli nie mamy pewności co do stanu więźby. Wiele będzie zależało od jej nośności i ogólnego stanu. Konstruktor zbada więźbę, dokona potrzebnych obliczeń i wyda opinię. W ekspertyzie technicznej mogą się znaleźć ważne zalecenia dotyczące wzmacniania, odgrzybiania lub wymiany konstrukcji.

Docieplenie lub wymiana ocieplenia. Po konsultacji z konstruktorem będziemy wiedzieli, czy oprócz ewentualnej naprawy więźby wymianie pokrycia będą towarzyszyć dodatkowe prace. Najczęściej w grę wchodzi docieplenie. To oczywiste, bo nawet przed 20 laty standardy energetyczne były zdecydowanie niższe, a więc trzeba będzie dołożyć materiału termoizolacyjnego. Bywa też, że stary izolator termiczny jest w złym w stanie i całkowicie kwalifikuje się do wymiany. Jeśli w ramach remontu chcemy zaadaptować nieużywane dotąd poddasze, skosy dachowe ocieplać będziemy raczej od wewnątrz, jeśli zaś przestrzeń pod dachem jest wykończona, można rozważyć izolację nakrokwiową, szczególnie, jeżeli zamierzamy wymienić pokrycie dachowe.

Wymiana okien dachowych. Jeśli planujemy adaptację poddasza, w dachu możemy zamontować okna połaciowe. Jeżeli w połaciach są już osadzone okna, trzeba sprawdzić ich stan i izolacyjność. Te montowane ponad 20 lat temu mogą być przyczyną dużych strat ciepła. Według aktualnych przepisów okna dachowe powinny mieć współczynnik przenikania ciepła Uw nie wyższy niż 1,1 W/(m2K). Dlatego najlepiej wymienić je na nowe. Nowoczesne okna dachowe mają przemyślane systemy sterowania elektrycznego. Sterowanie umożliwia przede wszystkim bezproblemową obsługę okien trudno dostępnych, ale jego zalety warto wykorzystywać na co dzień w szerszym zakresie, zarówno przy oknach, jak i akcesoriach takich jak markizy czy rolety.

Wymiana okien dachowych stanowi ważny element termomodernizacji domu, dlatego ich wymiana może być dofinansowana w ramach programu „Czyste Powietrze” lub w ramach ulgi termomodernizacyjnej.

Wymiana pokrycia. Jeśli trzeba wymienić pokrycie na nowe, najbezpieczniej jest zastąpić stare takim samym lub zbliżonego rodzaju. Przykładowo, jeśli dach pokryty jest dachówką cementową, warto poszukać dachówek cementowych albo ceramicznych o podobnym formacie. Nie chodzi tu tylko o ciężar pokrycia, bo można wybrać pokrycie lżejsze, ale o sposób wykonania obróbek, rodzaj podkonstrukcji, rozstaw łat. Pewną wskazówką, którą należy kierować się podczas wybierania pokrycia, jest nośność więźby. Gdy badający ją konstruktor orzeknie, że jest mocna i z powodzeniem przeniesie większe obciążenia niż dotąd, wtedy mamy pełną dowolność. W przeciwnym razie musimy wybrać pokrycie o podobnym ciężarze, co stare.