Hortensja bukietowa i krzewiasta - kiedy sadzić hortensje

Hortensje

Hortensje są najczęściej szeroko rozrośniętymi krzewami o dość dużych liściach. Ich kwiatostany składają się z dobrze widocznych, barwnych kwiatów płonnych, które wabią owady oraz z drobniutkich kwiatów płodnych. Te ostanie wkrótce po zapyleniu zasychają, ale płonne bardzo długo utrzymują się na pędach. Co ciekawe, w miarę rozwoju, stopniowo zmieniają one barwę: na przykład z zielonej na białą albo z białej na różową. Gdy zetniemy je we wrześniu, dadzą się zasuszyć i będą zdobić mieszkanie nawet przez kilka lat!

Zarówno hortensja bukietowa jak i krzewiasta są odporne na mrozy i można je uprawiać nawet w najchłodniejszych, tj. północno- wschodnich rejonach Polski. Obie kwitną na jednorocznych, czyli wyrosłych wiosną pędach. To ważne przy terminie cięcia – ich gałązki skracamy wiosną.

Hortensja krzewiasta (Hydrangea arborescens)

Mam ją w ogrodzie od wielu lat. Mój okaz należy do odmiany ‘Anabelle’. Tworzy gęsty kulisty krzew o średnicy około 1,5 m i nigdy nie zawiodła mnie co do obfitości kwitnienia. Jej kuliste kwiatostany osiągają średnicę 25-30 cm i często pędy uginają się pod ich ciężarem. Wówczas krzew podpieram.

Kwiaty zaczynają się rozwijać pod koniec czerwca. Najpierw są zielonkawe, potem bieleją i takie pozostają przez około 2 miesiące. Gdy znów przybiorą zielonkawy odcień – są gotowe do ścinania (ścięte wcześniej są nietrwałe).

‘Anabelle’ doskonale się sprawuje i w pełnym słońcu i w półcieniu. W głębokim cieniu tworzy trochę zbyt cienkie pędy, ale kwitnie także obficie.

Oprócz tej odmiany na uwagę zasługują: ‘Grandiflora’ białych kwiatostanach (średnicy 15-20 cm) oraz różowa ‘Invicibelle’ (śr. 15- 20 cm).

Hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata)

To gatunek godny polecenia nawet dla początkujących ogrodników, bo jest łatwy w uprawie i odporny. Poznamy go po charakterystycznym, stożkowatym kształcie kwiatostanów, którymi są – wiechy. Ich długość, zależnie od odmiany dochodzi do 25- 30 cm. W miarę dojrzewania  przebarwiają się na różowo lub malinowo. Zdobią krzewy od sierpnia aż do późnej jesieni. Pięknie wyglądają przysypane śniegiem.

Krzewy hortensji bukietowej, zwanej też wiechowatą występują w wielu odmianach, mają dość luźny pokrój i dorastają do ponad 2 m wysokości. Można z nich także wyprowadzać formy drzewkowate na pniu, jeśli pozostawimy jeden pęd i będziemy wycinać z niego boczne pędy aż do 80-100 cm Taką formę warto wesprzeć palikiem.

W moim ogrodzie rośnie odmiana ‘Limelight’ o kwiatostanach zielonożółtych na początku, potem kremowobiałych, a jesienią lekko różowych. Posadziłem też ‘Polar Bear’, której kwiatostany są mocno zbite i długie. One także zmieniają barwy, ale latem zachwycają śnieżna bielą.

Za najładniejszą uchodzi ‘Vanille Fraise’, noszącą przydomek „truskawki z bitą śmietaną”, bo jej kwiatostany są różowe u dołu, a białe u góry.

W sumie w sprzedaży znajdziemy około 30 odmian hortensji bukietowej. Wszystkie kwitną na jednorocznych pędach.

Ten gatunek może rosnąć na stanowiskach nasłonecznionych i lekko zacienionych. Przy niedoborze światła słabiej kwitnie.

Gdzie posadzić hortensje

Obie hortensje mają tę cechę, że gdziekolwiek je posadzimy – czy to przy ścianie domu, czy pośrodku, trawnika, czy też pośród innych krzewów – prezentują się znakomicie. Świetne tło stanowią dla nich wysokie iglaki o ciemnej zieleni. Ich okazami można uzupełniać rabaty bylinowe lub trawiaste. 

Kiedy sadzić hortensje bukietowe i krzewiaste do gruntu w ogrodzie

Są łatwo dostępne w szkółkach, sklepach (także internetowych) i centrach ogrodniczych od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Najlepiej je sadzić przed rozwojem liści – w marcu, kwietniu, albo po ich opadnięciu – w październiku. Ale przyjmą się nawet kwitnące okazy, jeśli będziemy je obficie podlewać po posadzeniu. Unikałbym tylko sadzenia podczas silnych upałów, bo wtedy rośliny są osłabione. 

Kiedy sadzić hortensje z doniczki

Oba omawiane gatunki kupujemy tylko w doniczkach i sadzimy do gruntu od wiosny do jesieni. 

Hortensje ulubione podłoże

Hortensje sadzimy w ziemi bogatej w próchnicę, a więc dość lekkiej i przepuszczalnej, a przy tym żyznej. Najważniejsze jednak, by miała odczyn kwaśny lub lekko kwaśny o pH w zakresie 4,5-6,5.  

Najlepiej kupić w workach ziemię dla hortensji i wsypać ją do dołka dwukrotnie głębszego i szerszego od bryły korzeniowej zakupionego krzewu. Jeśli takiego podłoża nie ma w sklepie, kupujemy ziemię ogrodową i mieszamy ją z kwaśnym torfem w proporcji pół na pół. Ewentualnie wykorzystujemy własny kompost i mieszamy go z kwaśnym torfem.

Po posadzeniu roślin, podłoże wokół nich ściółkujemy warstwą kory grubości ok. 10 cm. Zabezpiecza ona korzenie przed mrozem, glebę przed utratą wilgoci.

Hortensja podlewanie

W pierwszym roku po posadzeniu, a także podczas pierwszej zimy (gdy nie ma śniegu, ani deszczu) hortensje podlewamy w taki sposób, by ziemia była stale lekko wilgotna. Roślinom szkodzi woda bogata w wapń, czyli twarda.

Podczas upałów najlepiej podlewać rano i unikać moczenia kwiatostanów i liści.

Hortensja nawożenie

Optymalny dla tych krzewów jest nawóz dla hortensji, którym karmimy je od wiosny do sierpnia, dwu-trzykrotnie. Jeśli takiego nie mamy, kupujemy nawóz dla roślin kwasolubnych. Ważne, by zawierał żelazo i magnez, bo bez tych składników na liściach hortensji pojawiają się chlorotyczne (jasne) plamy.

Roślin tych nie nawozimy później niż w sierpniu, by ich pędy zdążyły zdrewnieć do zimy. W sierpniu i wrześniu, możemy ewentualnie zastosować nawóz jesienny dla gatunków kwasolubnych, który wzmacnia rośliny przed zimą. 

Hortensja cięcie

Oba gatunki tworzą pąki na pędach jednorocznych więc najlepiej je ciąć wczesną wiosną , zanim się zazielenią.  Młodym okazom skracamy pędy nad 2-3 pąkiem od dołu, co sprzyja zagęszczeniu. U starszych okazów skracamy gałęzie o 1/3 długości.

Hortensja ‘Anabelle’ ma tendencję do tworzenia nadmiernej ilości cienkich gałązek. Wczesną wiosną wycinamy wszystkie najsłabsze u samej podstawy krzewu, a pozostałe skracamy.

Co kilka lat odmładzamy okazy obu gatunków, wycinając większość najstarszych pędów, a pozostawiając kilka młodych, najsilniejszych, które też skracamy o 1/3 długości.