Czujnik czadu - jak go wybrać i prawidłowo zamontować?
Czujniki czadu, czyli detektory reagujące na tlenek węgla, mogą być elementem instalacji alarmowej w domu albo działać niezależnie od niej. Gdzie je zamontować, żeby uniknąć zatrucia czadem?
Kiedy powstaje czad?
Na zatrucie czadem jesteśmy narażeni, gdy korzystamy z kotła (na gaz, olej opałowy, węgiel lub drewno), przepływowego podgrzewacza do wody (piecyka łazienkowego), kominka lub kozy, a nawet kuchenki gazowej. Podczas pracy tych wszystkich urządzeń powstaje dwutlenek węgla (CO2). Natomiast gdy dostarczymy za mało świeżego powietrza z zewnątrz do paleniska, może pojawić się tlenek węgla (im większy niedobór powietrza, tym więcej powstaje czadu).
Kolejne potencjalne źródło tego trującego gazu, to niesprawna instalacja kominowa odprowadzająca spaliny i dym, niedrożne przewody wentylacyjne usuwające zużyte powietrze z pomieszczeń, nieszczelne urządzenia grzewcze, a także uszkodzone połączenie pomiędzy kominem a urządzeniem grzewczym.
Jak działa czujnik czadu?
Działanie domowego elektronicznego czujnika czadu polega na ciągłym monitorowaniu stężenia tlenku węgla w pomieszczeniu. Elementem reagującym na gaz, jest sensor elektrochemiczny lub półprzewodnikowy (ten ostatni ma dłuższą żywotność). Gdy zostanie przekroczony dopuszczalny poziom czadu w powietrzu, włącza się optyczna i akustyczna sygnalizacja alarmowa. Zapala się czerwona dioda (gdy nie ma zagrożenia lampka świeci na zielono), a jednocześnie włącza się dźwięk o przerywanym tonie i dość wysokim natężeniu (zazwyczaj powyżej 85 dB).
Jeśli czujnik czadu podłączony będzie do domowego systemu alarmowego, powiadomi nas o niebezpieczeństwie na przykład SMS-em i może automatycznie uruchomić wentylację.
Czujniki tlenku węgla są zasilane z sieci 230 V, baterii ("paluszków") lub z wbudowanego na stałe akumulatora niewymagającego wymiany nawet kilka lat. Niektóre urządzenia wyposażone są w wyświetlacz ciekłokrystaliczny, dzięki czemu łatwo odczytamy aktualny poziom stężenia czadu. Poza tym, na obudowie może znajdować się przycisk umożliwiający szybkie sprawdzenie poprawności działania urządzenia.
Gdzie montować czujniki tlenku węgla?
Montaż czujnika czadu nie jest skomplikowany. Można go więc wykonać samodzielnie, przestrzegając zaleceń podanych w instrukcji obsługi dołączonej przez producenta. Najczęściej umieszcza się go:
- na ścianie, na wysokości głowy dorosłego człowieka, czyli około 180 cm na podłogą i co najmniej 30 cm od sufitu (niektóre modele przeznaczone są do umieszczenia na suficie lub postawienia na płaskiej powierzchni);
- w pobliżu potencjalnego źródła emisji tlenku węgla, ale nie dalej niż 6 m od niego (gdy będzie to kuchenka lub piekarnik gazowy, to nie bliżej niż 1 m od nich);
z dala od okien oraz wentylacyjnych otworów nawiewnych;
- w miejscu nienasłonecznionym, niezagrożonym bezpośrednim wypływem wody z natrysku, bądź spalin z urządzeń grzewczych. Detektor należy też chronić przed parami cieczy agresywnych (np. rozcieńczalników) - skraca to jego trwałość;
- w miejscu nieosłoniętym meblami, zasłonami lub innymi przedmiotami ograniczającymi dopływ powietrza.
Zobacz wideo o tym, jak uniknąć zatrucia czadem
Przeczytaj też, jak unikać zatrucia czadem:
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>- Więcej o:
Czujki do zadań specjalnych. System alarmowy i inteligentny budynek
Jak należy prowadzić przewody instalacji elektrycznej
Dlaczego warto mieć wentylację mechaniczną?
Kotły kondensacyjne - bezpieczna eksploatacja
O instalacji systemów alarmowych w domu
Murek oporowy - z czego budować
Ściany działowe - z czego je zbudować?
Nowe dowody osobiste