Kupujemy beton komórkowy

Domy jednorodzinne najczęściej wznosi się z autoklawizowanego betonu komórkowego, czyli utwardzanego parą wodną o ciśnieniu 1,1-1,3 MPa w temperaturze 180-190 st.C. Dzięki temu procesowi beton komórkowy uzyskuje odpowiednie parametry fizyczne.

Jego podstawowymi składnikami są: kruszywo - piasek lub popioły lotne, spoiwo - wapno i niewielka ilość cementu, oraz spulchniacz - proszek lub pasta aluminiowa. Jeśli kruszywem jest wyłącznie piasek, powstaje beton komórkowy nazywany popularnie białym (czasem także piaskowym). To najczęściej produkowana i wybierana przez inwestorów wersja betonu komórkowego. Gdy do jego produkcji zamiast piasku stosuje się popioły lotne lub mieszaninę piasku z popiołem, wtedy ma on barwę szarą.

Choć wiele osób obawia się tego, że beton komórkowy jest materiałem promieniotwórczym, to na szczęście jest to tylko jeden z mitów. Biały beton komórkowy jest bowiem materiałem o najniższej radioaktywności, spośród wszystkich elementów ściennych. Szary beton ma wprawdzie promieniotwórczość wyższą niż biały, ale jest ona niższa niż dla pustaków ceramicznych.

Beton komórkowy nie wydziela również substancji szkodliwych dla zdrowia. Wytwarza się go z surowców naturalnych, dlatego zarówno na etapie produkcji, jak i budowy oraz użytkowania domu jest całkowicie bezpieczny. Co więcej, jest zupełnie odporny na bakterie, glony i grzyby pleśniowe. Jego odczyn zasadowy nie sprzyja rozwojowi drobnoustrojów.

Podstawowe parametry

Właściwości poszczególnych rodzajów betonu komórkowego mają wpływ na ich zastosowanie w budynkach. Znajomość podstawowych parametrów umożliwia także ocenę i porównanie wyrobów różnych producentów.

Przy wyborze warto również wziąć pod uwagę dokładność wymiarową elementów. Im precyzyjniej są one wykonane, tym szybciej i dokładniej buduje się z nich dom. Dzięki temu możliwe jest postawienie i wykończenie ścian o gładkiej powierzchni przy mniejszym zużyciu zaprawy do murowania i tynkowania.

Gęstość objętościowa. To najważniejsza cecha betonu komórkowego. Od niej zależą bowiem pozostałe parametry. Wraz ze wzrostem gęstości zwiększa się jego wytrzymałość na ściskanie i izolacyjność akustyczna, ale maleje izolacyjność termiczna. Wyroby z betonu dużej gęstości trudniej się przycina. Gęstość betonu komórkowego oznaczana jest klasą, której odpowiada przedział gęstości, na przykład klasa 400 ma gęstość 350-450 kg/m3. By mieć ciepłe ściany jednowarstwowe, należy zastosować do ich wzniesienia elementy z betonu komórkowego o gęstości 300-400 kg/m3. Ściany zewnętrzne dwu-i trójwarstwowe oraz wewnętrzne nośne i działowe wykonuje się na ogół z klasy gęstości 600.

Wytrzymałość na ściskanie. Jak już wspomniano, zależy ona od gęstości objętościowej: im jest większa, tym wyższa jest wytrzymałość betonu komórkowego na ściskanie.

Średnia wytrzymałość betonu komórkowego na ściskanie wynosi od 1,5 do 7 MPa (1 MPa to obciążenie 10 kg na 1 cm2). Choć nie należy ona do największych wśród materiałów ściennych, to nawet beton o niskiej gęstości ma wytrzymałość wystarczającą do budowy domu o kilku kondygnacjach. O tym, jaką wytrzymałość na ściskanie powinny mieć elementy z betonu komórkowego przeznaczone na ściany nośne i działowe, decyduje konstruktor. Na podstawie obliczeń, dobiera on grubość ścian zależnie od ich przeznaczenia.

Izolacyjność termiczna. Beton komórkowy jest materiałem porowatym; znajdujące się w jego porach powietrze (bardzo dobry izolator) stanowi 60-80% objętości. To dzięki temu beton komórkowy ma dobre właściwości cieplne. Ich miarą jest współczynnik przewodzenia ciepła l, którego wartość dla betonu komórkowego wynosi od 0,075 W/(mK) - dla gęstości 350 kg/m3 - do 0,25 W/(mK) - dla gęstości 700 kg/m3.

Do wykonania ścian jednowarstwowych używa się bloczków o grubości powyżej 36 cm, najczęściej o klasie gęstości 400. W ten sposób uzyskuje się ściany o współczynniku U poniżej 0,29 W/(m2K). Do wznoszenia ścian dwu- i trójwarstwowych przeznacza się zazwyczaj bloczki odmiany 600 o grubości 24 cm.

Nie tylko bloczki

Najczęściej kupowane są bloczki z betonu komórkowego (cena: 6-25 zł/szt.), mające z boków specjalne zamki umożliwiające łączenie na pióro i wpust, oraz wygodne uchwyty ułatwiające przenoszenie. Wymiary bloczków jednego producenta są ujednolicone: wszystkie mają tę samą długość i wysokość; szerokość zależy od ich przeznaczenia. Dużym atutem jest łatwość obróbki bloczków. Przycinanie, frezowanie, szlifowanie jest mało praco- chłonne. Można z nich wykonać ściany o skomplikowanym kształcie, rozrzeźbione pilastrami czy gzymsami. Co ważne - nie będą to aplikacje dodane, lecz z tego samego materiału co ściana.

Jednak bloczki są jedynie częścią systemu składającego się z pasujących do siebie i wzajemnie uzupełniających się elementów: gotowych nadproży i kształtek do ich wykonywania, bloczków docieplenia wieńców oraz elementów stropowych. Zastosowanie całego systemu to spore oszczędności. Kupując komplet materiałów na dom, zapłacimy mniej, a dodatkowo - dzięki szybszemu postępowi prac budowlanych - znacząco obniżymy koszt całego przedsięwzięcia. Ponadto, łatwo też będzie wyeliminować mostki termiczne, co jest szczególnie ważne, gdy dom ma mieć ściany jednowarstwowe.

Nadproża. To gotowe belki charakteryzujące się izolacyjnością cieplną zbliżoną do bloczków. Ich ciepłochronność jest nawet pięciokrotnie lepsza niż gotowych belek żelbetowych. Zależnie od wymaganej nośności, stosuje się pojedyncze belki gotowe - które opiera się na ścianie - lub też belki zespolone, przeznaczone do nadmurowania warstwą bloczków. Cena: 45-350 zł/szt.

Kształtki U. Są szalunkiem traconym, umożliwiającym wykonywanie na budowie niektórych elementów żelbetowych - mocno obciążonych nadproży, wieńców stropowych i słupów. W kształtkach umieszcza się zbrojenie, potem - od strony zewnętrznej - zwykle układa się materiał izolacji cieplnej, a następnie całość wypełnia się zwykłym betonem. Cena: 12-35 zł/szt.

Elementy ocieplenia wieńca. To bloczki z doklejoną lub oddzielnie dołączoną warstwą wełny mineralnej o grubości 4-5 cm i o wysokości równej grubości stropu. Dzięki nim wieniec jest właściwie ocieplony, a ściany mają jednolitą powierzchnię. Elementy docieplenia wieńca stropowego są jednocześnie jego szalunkiem traconym. Cena: 5-25 zł/szt.

Bloczki uzupełniające. Mają formę płyt z powierzchniami bocznymi gładkimi lub wyprofilowanymi. Przeznaczone są do wmurowania tam, gdzie wymagany poziom ściany nie jest wielokrotnością wysokości podstawowych bloczków.

Zwykle te elementy stosuje się w miejscach oparcia nadproży gotowych i tych z kształtek U. Można je również wykorzystać do wykonania obudowy wieńca. Cena: 12-53 zł/szt.

Płyty stropowe. Wykonuje się je ze zbrojonego betonu komórkowego, za każdym razem "na wymiar" - dla konkretnego domu. Płyty montuje się za pomocą dźwigu. Strop po ułożeniu można od razu obciążać. Nie trzeba stosować podpór montażowych.

Te elementy z betonu komórkowego stosuje się nie tylko do wykonania stropów, ale także balkonów i stropodachów. Cena: 170-280 zł/m2.

Elementy stropów gęstożebrowych. W systemie można kupić prefabrykowane belki stropowe, składające się z żelbetonowej stopki i zatopionego w niej pasa przestrzennej kratownicy stalowej.

Jako wypełnienie stropu gęstożebrowego stosuje się pustaki stropowe z betonu komórkowego klasy 500. Po ułożeniu elementów na budowie, wykonuje się na nich płytę nadbetonu. Cena: 10-12 zł/szt.

Systemowe murowanie

Dokładne wykonanie elementów z betonu komórkowego ułatwia precyzyjne i szybkie wznoszenie murów. Wyprofilowane na pióro i wpust powierzchnie boczne bloczków umożliwiają dokładne ich dopasowanie ze sobą i zapewniają szczelność bez konieczności wypełniania zaprawą spoin pionowych. Bloczki łączy się więc jedynie poziomą cienką spoiną grubości zaledwie 1-3 mm, która nie wpływa na pogorszenie parametrów izolacyjności cieplnej muru.

Tak cienkie spoiny ograniczają straty ciepła. Dlatego do systemu producenci włączyli również: białe, klejowe zaprawy murarskie do cienkich spoin, zimowe zaprawy do murowania, zaprawy umożliwiające korektę ewentualnych różnic w wysokościach elementów oraz specjalne zaprawy do wypełniania ubytków. Zaprawy te są dostarczane na budowę razem z innymi elementami systemu - w workach, w postaci suchej mieszanki do zarobienia wodą na budowie.

Oprócz różnego rodzaju zapraw, niezbędne są również metalowe łączniki (kotwy) do przemurowania ścian działowych z nośnymi bez potrzeby wykonania strzępi.

Transport i składowanie

Beton komórkowy z powodu porowatej struktury jest dość kruchy. Dlatego trzeba szczególnie ostrożnie obchodzić się z nim podczas transportu. Obecnie polskie fabryki paletują i foliują swoje wyroby. Dzięki temu nie niszczą się one w transporcie, a w czasie składowania nie zamakają.

Najbardziej wrażliwe na złe warunki transportu i składowania są najlżejsze odmiany betonu komórkowego (o gęstości 300 i 400 kg/m3). Najlepiej przewozić te wyroby specjalnie przystosowanymi do tego celu samochodami z HDS (hydrauliczny dźwig samochodowy).

Wadą betonu komórkowego jest znaczna nasiąkliwość i łatwość wchłaniania wilgoci z powietrza. Składowane na budowie elementy należy zabezpieczyć przed zawilgoceniem. Jeśli nie są na paletach foliowanych, należy układać je na podkładach izolujących od gruntu, a od góry zabezpieczyć folią przed opadami.

Najlepiej jest zamówić przewiezienie materiału tuż przed rozpoczęciem prac i umieścić go w takim miejscu, z którego będzie łatwy dostęp na każdym etapie budowy. W ten sposób unikniemy jego zbędnego przenoszenia i przekładania.

Czytaj także:

Kupujemy ceramikę budowlaną

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

</>