Wnętrza

Posiadanie domu to nie tylko komfort mieszkania na swoim. To także splendor, jaki spływa na jego właścicieli, choć nie wszyscy przyznają, że im na nim zależy.

Nasze mieszkanie liczy sobie 92 m. kw. Z racji tego, że mieści się na poddaszu dwupiętrowego domu, posiada lekkie skosy. Wraz ze mną mieszka w nim mój mąż i trójka dzieci (dziewczynki bliźniaki - 8 lat i mała Antosia- 5m).

Nieczęsto się zdarza, by całe mieszkanie było tak spójne kolorystycznie. Wybór stonowanych odcieni narzuciła jasna kuchenna podłoga z płytek trawertynu.

Rozświetlone poddasze z antresolą

Mówi się, że gust i upodobania zmieniają się co kilka lat. Pani Marii zabrało to znacznie mniej czasu. Swoje nowe mieszkanie szybko przemieniła w miejsce zaczarowane.

Nasze mieszzkanie (87 metrów), mieści się w starej kamienicy w centrum Krakowa. Zostało kupione 3 lata temu w stanie dość opłakanym. Remont trwał rok, wszystko wymyślaliśmy sami, bez pomocy projektanta czy architekta. Efekt widziany na zdjęciach to wynik kolejnych dwóch lat szperania po targach staroci i komisach. Nie było z góry założonego planu czy projektu, to raczej sprzęty i meble, które do nas "przemówiły" znajdowały następnie dla siebie miejsce.

Zajmujemy poddasze 100 metrowego domu w którym mieści się pokój dzienny połączony z kuchnią mała sypialnia, garderoba( przerobiona na pokój zabawek )i łazienka. W naszym wnętrzu panuje ?babciny klimat? pełno tu starych mebli, fotografii, bibelotów, które przypominają o wspaniałym dzieciństwie, jakie przeżyłam w tym domu .

To mieszkanie jest jak mozaika skomponowana z wielu elementów. Nic dziwnego. Przecież mozaiki to jedna z wielu artystycznych pasji pani domu.

Jesteśmy trzyosobową rodziną: Łukasz (28 l.), Aneta (29 l.) i Agatka (1 rok). Mieszkamy w bloku, mieszkanie ma 57 m i było remontowane rok temu. Składa się z dwóch pokoi, salonu połączonego z kuchnią, przedpokoju i łazienki. Wyburzyliśmy część ścian i dostawiliśmy nowe. Połączyliśmy wc z małą łazienką oraz pokój z kuchnią. Ściany pomalowaliśmy farbami o zdecydowanych kolorach.

Sypialnia zamiast sufitów

Wiosennie, wesoło i prosto.

Nasz dom to maleńka, 100 metrowa szeregówka w objętym ochroną konserwatorską osiedlu z lat dwudziestych. Joanna (35) jest architektem, Viktor (38) ukończył wzornictwo przemysłowe na ASP we Wrocławiu, 11-letni Norman wybiera sie do gimnazjum.

Odważnie, chociaż bez ekstrawagancji

Mieszkanie znajduje się w zwykłym, 10-piętrowym bloku na zielonym, warszawskim Mokotowie. Dawniej należało do moich dziadków, którzy w 1970 r. przenieśli się tu ze swego dużo większego mieszkania na Dolnym Mokotowie. Tutaj, na 64 m2 mieszczą się 3 pokoje, w których wygodnie mieszkamy z mężem. Wnętrze urządziłam wykorzystując część zachowanych po dziadkach mebli i pamiątek, zwłaszcza w salonie, który jako jedyny w domu zachował mój ulubiony staroświecki charakter. Pozostałe pomieszczenia utrzymane są w jak najprostszym, współczesnym już stylu. Ściany we wszystkich pokojach ozodobione są programowo wyłącznie obrazami rodzinnymi albo zdjęciami własnego autorstwa.

Mieszkanie z ceglaną ścianą

Urządzone z prostotą, ale komfortowe. Nowoczesne, ale przyjazne ludziom. O takim mieszkaniu marzyli.

Po pracy w domowej ostoi

Cechy charakterystyczne: pastelowe kolory, kwiaty, gustowne drobiazgi i niemal nieokiełznana wyobraźnia. A do tego dużo, dużo pasków.

Wiosennie, wesoło i prosto.

Otwarta przestrzeń, harmonijnie dobrane kolory oraz mnóstwo światła - naturalnego i sztucznego. Aż trudno uwierzyć, że kiedyś były tu... koszary wojskowe.

Artystyczne wnętrza w wiejskim siedlisku

Naiwna sztuka duszą mieszkania

Południe Europy na ciepłym poddaszu

Wymarzone mieszkanie na obrzeżach miasta

Jak wygodnie żyć na 16 metrach?

Miniogródek i wanna z widokiem na Warszawę

Wypoczynek bez bibelotow

W tym mieszkaniu nie ma miejsca na przypadkowość. Wszystko jest przemyślane do najmniejszego detalu. I wszystko do siebie pasuje